GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (5) doğdular, yaşadilar, ÖLDÜRDÜler

ÖLDÜLER, ÖLDÜRDÜLER, YAŞADILAR, DOĞDULAR

Bu namaz şekillerinin yanında ki şiirin tersten sıralanması ile kısaltılmış olan konuyu tersten yazdım. Namaz 5 Hazret mertebesini ifade ettiği gibi, bu söz de 5 Hazret mertebesini ifade etmektedir. Öldüler secde hâli, İseviyet, hakîkat, fenâfillâh hâlidir. Kişinin “ölmeden önce ölünüz!” hükmü ile ölmesidir. Öldürdüler hâline ulaşması için hakkanî sıfatlar ile bakâbillâh ve Kâmil İnsân olarak halk arasına dönüp, istîdâdlı olanları geçtiği yollardan Hakk’a ulaştırıp, fenâfillâh mertebesine ulaşmalarına yardımcı olup, hedef göstermektir. Mevlânâ Hazretleri’nin “bu dünyaya geliş sebebimiz birkaç mahbusu kurtarmaktır,” demesi bu hâli ne güzel ifade eder. Yaşadılar, ise bu hâl ile âhireti daha bu dünyadayken yaşadılar. Bu hâli en güzel Şems-i Tebrizi Hazretleri ifâde eder: “Ben canımı Hakk’a çoktan uçurdum. Azrâîl (a.s.) gelince et ve kemik yığınından başka bir şey bulamayacak,” der. Doğdular, üzerlerindeki Esmâ-i İlâhiyye elbisesiyle, esmâları kullanarak, esmâ âlemine doğdular. Bu hâli Mevlânâ Hazretleri ölüm gecesine “Şeb-i Arûs” (düğün gecesi) diyerek ifade eder.

İkinci olarak, hakiki padişahın, Allah’ın, kitabında bu sözün bir kısaltması vardır: Bismillâhirrahmânirrahîm. 19 harften oluşan bu kelime İnsân-ı Kâmil ve Zât’ı ifade etmektedir. Kudsî Hadis’te, “İnsân ve Kûr’ân bir bâtında doğan ikiz kardeştir,” denilmiştir.

Bunu daha da kısaltan yolumuz önderi toprak babamız Hz. Ali (k.v.c.) şöyle buyurmuştur: “Dört kitap, Kûr’ân’ın içindedir. Kûr’ân, Fâtiha Sûresi’nin içindedir. Fâtiha, Besmele’nin içindedir. Besmele de “Be” harfinin içindedir. O da “Be” harfinin altındaki noktanın içindedir.” Ve bir başka sözünde, “ilim bir nokta idi cahiller onu çoğalttı,” demiştir. Câhillik sadece ilmî câhillik değildir, nefisten câhil olma hâli de vardır.

Necdet Babam’ı Tekirdağ’da ilk ziyaret ettiğimde, “biz bu noktada yaşıyoruz,” demiştim. O da, “sen tersten girmişsin,” demişti. Demek ki tersten girmenin de bir hakîkati varmış.

“Be” harfi İlâhî ve beşerî benlik ve altındaki her şeyin kaynağı olan sınırsız, sonsuz bir nokta olan insan küçük bir cisim olduğu gibi hakîkatinin sonu olmayan bir noktadır. Âlemde ne varsa ihata etmekte buna tüm esmâ ve sıfatlara camii olan “Allah” esmâsı da dâhildir.

Aslında her birerlerimizin yaşadığı padişahın hikâyesidir. Burada hakîkatte yaşayan da kendisidir. Bize yaşadığımızı zannetmek düşüyor. Asıl olan onu bilip bulup âhiret âlemine doğmaktır. Bu hal üzere 29-12-2012 tarihinde iş yerindeyken Kûr’ân üzere bir şiir yazmaya başladım ve 3 kıta oluştu. “Kûr’ân’da 114 sûre var yazabilecek miyim?” diye tefekkür ederken gönlümden tastiği geldi. Nöbet değişiminde bu gecenin Kadir Gecesi olduğu Allah (c.c.) tarafından ihsan edildi. Ayın 30’unda şiir hemen hemen tamam oldu. 2 Ocak 2013’te, hamdolsun, tamama erdi. Bu satırları kaleme alırken Allah (c.c.) güzel bir ikram olduğu ve İsmâiliyyet mertebelerinden (19 Meryem sûresi 54 âyette sözünde sadık peygamberdi) diye geçmektedir. Ve mânâ yolculuğunun da Rahmâniyyet olan Kâ’be’nin içine olan tecellîsi ile ikramı, İlm’el Yakîn, Ayn’el Yakîn, Hakk’el Yakîn, Şeriat, Târîkat, Hakîkat mertebelerinin Hakîkat-i Ahmedî’nin ikrâmı olduğu 99 Esmâ-ül Hüsnâ ile iletildi.

Akla şöyle bir soru gelebilir, benim aklıma gönlüme geldi: “Sen bunları yazıyorsun da yaşadın mı?” Yazdıklarımı okuduğumda yaşanmış olduğunu fark ettim. “Eksik kalan yönleri var ise Cenâb-ı Allah tüm canlara ve bana tamamlamayı nasip etsin inşeallah,” diye yazıma son verip şiiri ilâve ediyorum. Not: Şiir genelde âyetler doğrultusunda, 114. sûreye ilâve olarak, başına 2 kıta ve sonuna bir kıta ilâve edilerek, bazı yerlerine Tevhîd Neşesi ilâve edilerek yazılmıştır. Doğrular Cenâb-ı Allah’tan, hatalar ise fakîrin nefsine aittir.