***
Sıra Musa Efendi'ye geldi
ve yüzünde elmaslar oynaşan Sümbül Efendi tatlı bir tebessümle:
Adeta Ademiyet mertebesinde Ademin Rabbının “li’l melaiketi” (meleklik tahsisi içinde) (melekler için) (Bakara 2/30) (ve vakta ki, senin Rabbin li’l melaike/melekler için demişti ki, "Ben ardı/yer yüzünde muhakkak bir halife ca’l/kılacağım") buyurması beyanında olduğu gibi önce herkese yani Musa Efendi dahil bütün müridana soruyor. Sonra Musa Efendi’ye soruyor. Böylece “li” (için/diye) tahsisini yapıyor.
“yüzünde elmaslar oynaşan” Elmas içindeki harflerinde Selâm muhtevidir. Mürşidi Kamil’in yüzündeki elmaslarda “Selâm” görmek gerekir. Arkasından “tatlı tebessüm” geliyor. Müjdeyi almamak mümkün değildir. Müjde olan, Elmasın, 72 fasetlik pırlanta haline dönüşmesi gibi Selâmın, müslim haline gelmesi…
***
- Eee, bir de sen söyle bakalım Musa Efendi, sen nasıl bir dünya isterdin? Alemi sen yaratsaydın nasıl yaratırdın?
Pirimiz bu oluşumu lutfederek adeta herbirimize “hadi bir de sen söyle Musa” dedi!....
Tahsis belirlenmiştir. Kim ki takatı seviyesinde kabullendi. “EMANET”in nereye verileceği ortaya çıkmış oldu. (Ahzab 33/72) ayetinde, (Biz emaneti semavati ve’l ard/göklere ve yere ve cibal/dağlara arad/teklif ettik, onlar onu ahmil/yüklenmeden çekindiler ve ondan eşfak/korkuya düştüler ve insan onu hamel/yüklendi. kesin o ki, zalumen cehulen/çok zâlim, çok bilgisiz oldu/idi.) buyrulmuştur.
Zalum ve Cehul mevzusunda, Efendi Babamızın değerli açıklamasından istifade edebiliriz.
Dostları ilə paylaş: |
