Merkez Efendi hüviyetinin zuhura gelmesine sebep olmuştur.
Yani mürşidin yapmış olduğu bu çalışma müsait olan kişide merkezlik makamının yani o toplu çiçek dediğimiz cemül cem makamının görünmesine sebep olmuştur.
Alem öyle tatlı bir nizam içinde ki; buna bir şey ilave etmek veya bir şeyi eksiltmek düşünülemez!
diyerek vermiş olduğu cevap kendi bulunduğu mertebesinin hangi makam üzere olacağını da bize işaret buyurmuştur. Çünkü lutfedilen bilgiler ışığında anlıyoruz ki cisim olarak önce birşeyleri görebiliyoruz. O da cismin faaliyeti içindeyken cismi de idrak edemiyoruz.
Ancak manevi bir eğitime girdiğimiz zaman önce cismin ne olduğunu idrak ediyoruz. Sonra cismin, “nefahtü min ruhiy” tatbikatı içinde mecziyet halinde olduğunu idrak ediyoruz. Yani zatın ruhaniyet üzerinden rububiyet noktasına vermiş olduğu nefha/nefes ile tatbikattır. Böylece o ruhdan üflenmiş olan nefsi irfan olunma seyrinde talim etmeye başlıyoruz. Neticede cisim-isme, isim-manaya doğru inkılabedip, yolculuğu başlıyor.
Dostları ilə paylaş: |