GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (6) her şey merkezinde’mi?

(6) Me…….. Ma……

From: [e-mail]

Subject: RE: Hikâye
Date: Mon, 3 Feb 2014 16:26:29 +0200

Hayırlı günler Me…… hanım kızım. Maillere bakmaya ancak vakit bulabildim, dosyanızı da indirdim güzel olmuş elinize dilinize sağlık dosyasına  aktaracağım. Cenâb-ı Hakk dünya ahret bütün işlerinizde kolaylıklar nasib etsin.  Pazar sohbetinden inşeallah faydalanmışsınızdır. Selâmlar hoşça kalın Terzi Babanız.  

Date: Fri, 31 Jan 2014 20:22:24 +0100

Subject: Hikâye
To: [e-mail]

Cok değerli Terzi Babam,

Ekte bu seneki hikâye yorumunu yolluyorum. Geç kaldığım için çok özür dilerim, Inşallah işleriniz aksatmaz. Sorularınıza cevap vermeye çalıştım, çok uzun bir cevap yazamadım, umarım yine de yeterli olur, hatalar veya yanlışlar olabilir kusura bakmazsınız Inşallah.     

Size, anneme ve yakınlarınıza huzur, sağlık ve güzellikler dilerim. 

Saygı ve sevgi ile

Hayırlı cumalar

Me…… hanım kızınız.

--------------------

Şimdi gelelim bu hikâyede ki, soruya. “her şeyi merkezinde bırakırdım!” sözlerini “Eğer siz olsa idiniz o soru hakkında kendi hayat anlayışınız içinde bu cümleyi nasıl düzenlerdiniz.?” Sizde aynı şekilde mi cevaplardınız yoksa kendi geliştireceğiniz bazı yeni kelimelerle mi! ifade etmeye çalışırdınız.? Bende size biraz yön gösterici olarak bu hususta birkaç soru oluşturayım.

1. 
   Yukarıdaki cevap gerçekten hiçbir şey ayırmaksızın bütün “ef’âl âlemi içinde” her yönden geçerlimi’dir?
   

Evet öyle olması gerekir, ideal olarak öyle bakmamız lazım ama hayatın akışıyla meşgul olduğumuzda veya duygulandığımızda unutup bir şeyleri değiştirmek isteriz.

2. 
   Zelzele, toprak kayması, fırtına, yağmur, yıldırım çarpması, yangın, açlık, savaşlar, ırk ayrımcılığı, yoksulluk v.b. bütün bunlar, “merkezindemi” dir?
   

Evet, merkezindedir. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir ve ayrıca o kadar çok az şey anlayabiliriz ki asıl sebeplerini irfan ehli olmazsak anlayamayız, bu yüzden en iyisi susmaktır. Her şey detayına kadar dengeli bir şekilde düşünüldüğünden bu « felaket »ler veya « olumlu» olaylardan (Hava guzelliği, bolluk, bereket, gökkusağı, evlilik, doğum vs.) yakınmamız biraz anlamsız.

Ancak bazı durumlarda insan olarak tepki verebiliriz. Bu durumlarda bu tepki « merkezinde » oluyor ama aslında Hz. Musa ve Hz. Hızır kıssası’nda anlatilanlar gibi olur : ister istemez gerçek sebepleri bilmeyince/ kavrayamayınca verdiğimiz tepki yerinde olamıyor.