Karşımıza çıkan her türlü artı-iyi hadiseye merkezinde’dir, diyebilirmiyiz.?
Karşımıza çıkan her artı-iyi hadiseye merkezindedir diyebiliriz. Ama burada hangi açıdan baktığımız önem kazanır. Eğer nefsimizi okşadığı için "eh tabi ki de bu benim en doğal hakkım, ben hak etmeyeceğim de kim hak edecek, bu iş tam da beklediğim gibi gerçekleşti" mantığıyla merkezinde dersek, evet hadise merkezindedir; ama bizim idrâkımız o merkezi anlamada eksik kalmıştır. O eksik kalma hali de merkezindedir. Belki de o eksiklikler birike birike kişideki kibri arttırır. Ardından da her şey tepe taklak olduğunda "ben" demekten bir anda "sensin Rabb'ım"a dönmesine araç olmuş olacaktır.
