Böyük Rəhbər İslama xəyanət edənləri ifşa etməyə çalışır və bu işi özünə vəzifə bilirdi. O, bu işdə heç nədən qorxmurdu. 1969-cu ilin səfər ayının axırlarında Qorqan şəhərinin Gülşən məscidində çıxışlarında saray alimlərinin xəyanəti haqqında danışır və buyururdu: “Alimlər Peyğəmbərin əmanətçiləridir - amma dünyaya girişməyənə qədər. Dünya yaxınlaşdıqda da, ona yaxınlaşmamaq lazımdır. Sonra nümunə üçün bir neçə saray aliminin adını çəkir və onları xalq yanında ifşa edirdi. Bu şücaətli addımı onun minbərə çıxmasının və çıxış etməsinin qadağan olunması ilə nəticələndi. Amma yenə də onun qarşısını ala bilmədilər. O, Qorqanda ifşanın mümkün olmadığını gördükdə, mənim yanıma gəldi. Mənim tələbələrin qarşısında “Saray alimlərinin ifşası” mövzusundakı çıxışımı eşitmişdi. O, Qorqan şəhərinin Sepehr mədrəsəsində minbərinin qadağan olunması xəbərini verdi və mənə buyurdu: “Mən sizi bu çıxışları davam etdirmək üçün təqdim edirəm. Siz bu gündən mənim yerimə minbərə gedin və söhbətləri davam etdirin”. Sonra buyurdu: “Biz gərək saray alimlərininin minbərə çıxmasına və xalqı yoldan azdırmasına imkan verməyək”.
