Bir gün Cəmaranda minbərə çıxdım və Böyük Rəhbərin həyatından xatirələr danışdım. Çıxışdan sonra bir həkim mənə yaxınlaşdı və dedi: “Qoy mən də sənə bir xatirə danışım. Bir gün öz klinikamda oturmuşdum. Bir xanım öz övladı ilə mənim yanıma gəldi. Müayinədən sonra uşağın çöhrəsi mənə tanış gəldi. Rəhbərə çox oxşayırdı. Onun adını və familiyasını soruşdum. Cavabı eşitdikdə, o xanıma dedim: “Sizin Ayətullah Xamenei ilə qohumluğunuz var?” Dedi: “Bəli, amma siz heç kəsə deməyin. Mən onun həyat yoldaşıyam”. Bütün vücudumu heyrət bürüdü. Böyük Rəhbərin xanımına dedim: “Məgər sizin xüsusi həkiminiz yoxdur?” O, dedi: “Xeyr. Ağa belə işlərə icazə vermir. O deyir ki, siz də digər insanlar kimi xəstəxana növbələrində gözləyib həkimlərə müraciət etməlisiniz".
Mən bu xatirəni Cəmaranda bir həkimin dilindən eşitdim. O həkim haqqında bütün məlumatları götürmüşəm. Bunula belə daha artıq araşdırdım. Ayətullah Misbahdan da soruşdum. O da bu məsələni təsdiq etdi. Bu, Ayətullah Xameneinin yaşayış tərzidir. Bu əzəmət məni Böyük Rəhbərə aşiq etmişdir.
