GüNƏŞDƏn biR ŞÜA

Könüllülərlə birgə şam yeməyi

İran və İraq müharibəsi vaxtı Ayətullah Xamenei şirazlı döyüşçülərlə görüş üçün Əhvazın beş kilometrliyində yerləşən Fəcr diviziyası qüvvələrinin yerləşdiyi yerə gəldi. O həmin gün “Sarəllah” aşiqləri hüseyniyyəsində könüllülər və korpus zabitləri arasında geniş çıxış etdi və sonra buyurdu: “Mən bu gecə çox yorulmuşam və qarnizonda yatmaq istəyirəm”. Onun bu təklifi mənim üçün çox sevindirici idi. İstirahət üçün onu diviziyanın qərargahına apardıq. Cəmiyyət o qədər izdihamlı idi ki, onun qolu və çiyinləri əzilmişdi. Ağa yoldaşlarından birinə dedi: “Bax, gör paltarlarıma qan toxunmayıb?” Sonra o, istirahət paltarlarını geyindi və çox səmimi surətdə əyləşdik. Ağa üzünü mənə tutub dedi: “Şam yeməyinə bizə nə vermək istəyirsiniz?” Dedik ki, kabab və plov. Dedi: “Yox, biz bütün əsgərlərin yediyi yeməkdən yeyəcəyik”. Dedim: “Sizin qarnizona gəlişiniz münasibətilə hamıya kabab və plov hazırlamışıq”. Buyurdu: “Çox yaxşı iş görmüsünüz. Olar ki, biz də əsgərlərlə birgə yemək yeyək?” Dedim: “Bütün uşaqların arasında mümkün deyil, bölüklərin uşaqları hər biri öz bölüklərinin yerləşdiyi yerdə şam yeyirlər. Qərargah işçiləri və bəzi zabitlər isə yeməklərini hüseyniyyədə yeyirlər, biz onlara qatıla bilərik”. Ağa dedi: “Çox gözəl, biz də oraya gedərik”.

Ayətullah Xamenei ilə birgə “Sarəllah aşiqləri” hüseyniyyəsinə getdik və döyüşçülərlə birgə xörək yedik. Bizim o günkü süfrəmizdə turşu, göyərti və qazlı içməlilər də vardı. Uzun süfrənin arxasında Ağa belə buyurdu: “Afərin sizə! Bəziləri belə düşünürlər ki, könüllülər və zabitlər gərək həmişə pendir-çörək yesinlər”. Şamdan sonra ağa ilə birgə qərargaha gəldik. Orada Böyük Rəhbər diviziyanın şam süfrəsini tərifləyərk dedi: “Şirazlılar zövqlü və səliqəlidirlər, bugünkü süfrə də onların zövqlü süfrəsindən biri idi”.

General Cəfər Əsədi