Böyük Rəhbər beytül-mala olduqca diqqətlə yanaşır. Onun bu diqqəti beytül-malın öz yerində xərclənməsi, əlavə xərclərdən və yersiz israfdan qorunması üçündür. Onun rəsmi qonaqlıqlarında süfrəyə yalnız bir növ xuruş qoyulur. O, hətta qonaqlıqlarda da süfrəyə birdən artıq xuruşun qoyulmasına icazə vermir. Bu iş israfın qarşısını almaq üçündür. Mən bəzən şahid olmuşam ki, süfrədə heç bircə növ xuruş da olmayıb, hamı çörək və plovla kifayətlənməli olub.
Bir gün Böyük Rəhbərin qonağı idim. Süfrə açıldıqda Ayətullah Xamenei oğlu Mustafaya buyurdu: “Qalx, get”. Mən ona dedim: “İcazə verin o da otursun, mən ondan istəmişəm ki, bir yerdə olaq”. Ağa buyurdu: “Bu xörək beytül-maldandır, siz də beytül-mala qonaqsınız. Mənim uşaqlarım bu süfrə arxasında otura bilməzlər, onlar gedib ev xörəyindən yeməlidirlər”.
Mən o zaman anladım ki, Allah nəyə görə Ağaya bu qədər izzət vermişdir.
