Güney azərbaycan folkloru I kitab təbriz, Yekanat və Həmədan ərazi­lərindən

Ərdəbilin əyan, əşrəf və tacirləri
Ərdəbil şəhərində tanınmış əyanlar, tacirlər bunlar idi: Ağayi-Əmir Tuman, Ağayi-Şərpət, Ağayi-Şeyx-ül-İslam, Ağayi vəkil-ər-Roaya, Ağayi Hacı Mirzə Həsən, Mustoufi, Ağayi-Mo­bəşşer, Ağayi-Hacı Əmin, Hacı Mirza Əhmədağa Müctəhidzadə, Ağayi-Sədr-ül-Məmalek, Ağayi-Hacı Mirzə Əhmədxan Mustou­fən, Ağayi-Məlik Tüccar, Ağayi-Hacı Rəhim Rəhimiyan, Hacı Tağı Vahabzadə, Hacı Mirzə Manafzadə, Ağayi-Hacı Kazım Zamani, Ağayi-Hacı Məcid Sadiqi, Ağayi-Ketabçi, Ağayi-Ka­zemi, Hacı Ərbab Ərbabi, Hacı İsmayıl Boronci, Hacı Muhəm­məd Sdeq Tofiq, Ağayi-Asəf-ət-Tüccar, Ağayi-Xadimbaşi, Ağa­yi-Hacı-Sədr-ül-Əşraf, Ağayi Mollabaşi, Hacı İsmayıl Qızıllı, Hacı Muhəmmədcəfər Rzazadə, Ağayi-Hacı Əsədulla Fərəcül­lahi, Ağayi-Hacı Muhəmmədəli Muhəmmədi, Hacı Nəcəfqulu, Hacı Mehdiqulu Muhəmmədi, Hacı Mirzə Əli, Hacı Mirzə Yu­sif, Hacı Mirzə Həsən Mustofui Qarabağdan gəlmədirlər. Onlar sonralar gəlib İranda pənahəndə olublar. Dövlət tərəfindən onlara iş verilmiş, aylıq təyin edilmişdir.

Ağayi-Hacı Şükrulla Həririyan çox imanlı, dəyanətli və şəxsiyyətli insan idi. Hacı Şükur karvansarasını o qayıtdırıb, onun filan övladları, nəvələri də hamısı mütədəyyin, saleh insan­lardırlar.

Mərhum Ağayi-Muhəmmədağa Boronci da çox inamlı, də­yanətli və şəxsiyyətli insan idi. Onu Pir Əbdülməlek məhəlləsi məscidinin rəisi seçmişdilər. O, məscidin abadlığında, təğziyyə­darlığında çox zəhmət çəkmişdi. Məhərrəm günlərində o rəh­mətlik özü hər işə yetişirdi. O, məsciddə Pir Əbdullah adında da bir şəxs var idi ki, sonralar ona Mələki ləqəbi vermiş­dilər. Məscidi o qayıtdırıb, özünü də orada torpağa tapşırıblar. Ağayi-Hacı Muhəmməd Boroncini də orada basdırıblar.