DRAMA : PMA A1: K1; PMA A2: K9; SDA A2: K1,2,3,4; SDA A3: K1,2; SDA A5: K1,2; DA A8: K1,3,4; BA A5: K1; BA A16: K1,2
ÖĞRENME SÜRECİ
Çocuklara, duygulara yönelik kartlar gösterilir. Çocuklarla resimlerdeki duygu ifadeleri hakkında konuşulur.
Öğretmen renk kartlarını getirir ve her çocuk bir kart alır. Aynı renkte kartları olan çocuklar bir araya gelerek iki grup oluştururlar. Çocuklardan kırmızı kartları olan çocuklar kızgın çocuk grubunu, mavi kartları olan çocuklar mutlu çocuk grubunu oluşturur.
“Mutlu” çocuklar grubu oturur. “Kızgın” çocuklar grubu öfkelerini yüz ifadeleri ve vücut hareketleriyle canlandırmaya çalışırlar. “Mutlu” çocuklar grubu “Kızgın” çocukların öfkelerinin nedenlerini tahmin etmeye çalışırlar.
Daha sonra “Kızgın” çocuklar grubu oturur. “Mutlu” çocuklar mutluluklarını yüz ifadeleri ve vücut hareketleriyle canlandırmaya çalışırlar. “Kızgın” çocuklar grubu “mutlu” çocukların mutluluklarının nedenlerini tahmin etmeye çalışırlar.
Öğretmen çocuklara “şimdi duygularımızı sadece yüz ifadelerimizle anlatmaya çalışalım” der.
Oyun odasının bir köşesine siyah kare şeklinde büyük bir karton asılır. Kartonun ortası artı işareti (+) şeklinde kesilir. Öğretmen “burası bizim sahnemiz olacak” der. Sahnenin karşısına çocuklar oturur. Sırasıyla çocuklar perdenin arkasına geçer ve (+) şeklindeki yerden başını çıkarak istediği bir duyguyu yüz ifadeleri ile anlatır. Diğer çocuklar hangi duyguyu ifade ettiğini bulmaya çalışır.
Çocuklar duygu ifadelerini anlatan, önceden yaptıkları maskelerini incelerler. Aynı duygu ifadesi olan maskeye sahip çocuklar bir araya gelir. Çocuklar maskelerini takarak doğaçlamalarla duygu durumlarını arkadaşlarına anlatır. Diğer çocuklar bu durumu anlamaya çalışırlar.
Çocuklar maskelerini çıkardıktan sonra öğretmen çocuklara; “Ailenizle hiç yolculuğa gittiniz mi? Nereye gittiniz? Sizi kim/kimler uğurladı? Ayrılırken neler hissettiniz? Sizi kim/kimler karşıladı? Sizi karşıladıklarında neler hissettiniz?” gibi sorular sorar. Çocukların verdikleri yanıtlar dinlenir. Çocuklar yolculuk ve otogar ile ilgili yaşantılarını paylaşırlar.
Çocuklardan kendilerini, gazeteci olarak bir otogarda hayal etmeleri istenir. Çocuklar ellerindeki fotoğraf makineleri ile otogarda gördükleri insanların fotoğraflarını çekerler. Fotoğraflarını çektikleri insanların yüz ifadelerine ve duygu durumlarına dikkat etmeleri hatırlatılır.
Fotoğraf çekme işlemi bitince, çocuklardan en çok beğendikleri veya kendilerini en çok etkileyen fotoğraf ile ilgili bir resim yapmaları istenir.
Çocuklar yaptıkları resimleri anlatır. Resimler anlatıldıktan sonra her çocuk anlatılan resimlerden bir nesne ya da insan seçer. Seçtikleri nesne ya da insanı canlandırırlar.
Çocuklar seçtikleri nesne ya da insan gibi hareket etmeye başlar. Örneğin; öğretmen “Ben fotoğraftaki yaşlı adamın valiziyim” diyerek valiz şeklini alır. Bir çocuk “Ben fotoğraftaki ağlayan kadınım” der ve kadın rolünü üstlenerek fotoğrafta yerini alır. Böylece fotoğraftaki insanlar ve nesneler tamamlanarak heykel gibi donarlar. Bu esnada yardımcı öğretmen gerçek bir fotoğraf çekebilir ve daha sonra bu fotoğraf ailelere gönderilerek sınıfta yapılan etkinlik paylaşılabilir.
Etkinlik sonunda öğretmen çocuklara; “Kimlerin fotoğraflarını çektiniz? Fotoğrafını çektiğiniz insanlar nereye gidiyordu? Nereden geliyordu? Bu insanların yüzleri nasıldı? Siz o insanların yerinde olsaydınız ne yapardınız?” gibi sorular sorarak etkinliği değerlendirir.
