Günümüzde az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerin karşılaştıkları en büyük problemlerden birisi, bütün alanlarda nitelikli insangücünün yetersizliğidir

OZET

Günümüzde az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerin karşılaştıkları en büyük problemlerden birisi, bütün alanlarda nitelikli insangücünün yetersizliğidir. Modern yaşamın seviyesini gösteren teknolojik seviyedeki gelişmişlik ve sosyal organizasyonların kompleksliği, nitelikli insangücüne olan talebi her geçen gün artırmaktadır.

Teknolojik ve sosyal yaşamdaki süratli değişime ayak uydurabilmek için her şeyden fazla bu değişime ayak uydurabilecek bir adaptasyon kabiliyetine ihtiyaç vardır. Türkiye örneğine baktığımızda, kamu yönetimini ve kamu personel yönetimini bu fonksiyonu gerçekleştirebilecek kapasitenin çok ötesinde olduğunu görmekteyiz. Çağdaş dünyada her ülkenin sermayeye olduğu kadar, bu sermayeyi akılcı bir şekilde kullanacak olan ve özellikle gelişmeyi destekleyecek nitelikli insangücüne de aynı derecede ihtiyacı vardır.

Nitelikli insangücü miktarının artmasını sağlayan en önemli araç ise şüphesiz eğitimdir. Kalkınma ve gelişme için kamu personel yönetimine düşen, eğitim ve istihdam arasında bir ilişki kurarak, kamu yönetiminde hizmetsel etkinliği sağlamak için, kamu personelini daha kalifiye ve nitelikli hale getirmektir. Unutmamak gerekir ki sistem ne kadar mükemmel olursa olsun, önemli olan organik yapıya hayat verecek insangücünün nitelikli olmasıdır.

Kamu ve özel sektör kurumlarının ulaşmak istedikleri hedefler çağımızdaki hızlı değişme ve gelişmeler karşısında artmakta ve daha grift bir hal almaktadır. Bu grift yapı, kurumlan yapı ve işleyiş olarak ta etkilemek de, yeni araç gereç, teknik ve kaynak kullanımını da zorunlu kılmaktadır. Bu kaynakların en önemli olanı şüphe yokki çalışan insangücü yani kamu personelidir. Kamu personelinin diğer kaynakları kullanarak verimli çalışmasını sağlayan etkenlerden birisi ve belki de en önemlisi insangücünün yetiştirilmesinde yararlanılan hizmet içi eğitimdir.

Eğitimin ülkenin gelişe ve kalkınma düzeyine olan katkısı ne olursa olsun, bu alana yapılan harcamaların hepsi veya bir kısmı yatırım olarak kabul edilsin veya edilmesin, eğitim ve öğretim faaliyetlerinin yaygınlaştırılması ve ülke çıkarları açısından daha verimli hale getirilmesine ilişkin çabaların gerektirdiği masraflar çok büyüktür. Bu nedenle üz.erinde durulması gereken temel noktalar; eğitim amaçlı daha fazla kaynağın bulunması, birim maliyetlerin düşürülmesi, dengeli ve ülke kalkınma ihtiyaçlarına uygun bir eğitim sisteminin uygulanması ve eğitim kalitesinin yükseltilmesidir.

Bu noktalar özellikle gelişmekte olan ülkeler açısından büyük bir önem arzeder. Çünkü, kısıtlı kaynakların çeşitli kalkınma faaliyetleri arasında ki dağılımında eğitimin daha fazla pay alabilmesi büyük ölçüde toplumun üretim gücünde sağlayacağı artışa bağlıdır. Bu artış eğitimin yüksek maliyetine göre önemli derecede az olursa, bu durum en azından kısa devrede ya da toplum ileri derecede kalkınıncaya kadar, eğitim faaliyetlerinin genişlemesini önemli derecede sınırlayıcı bir etken olacaktır. Çünkü, eğitime ayrılacak kaynakların miktarını özellikle kaynaklan sınırlı olan bir ekonomide, sadece eğitimin büyük önemine veya bu alandaki yetersiz duruma bakarak tespit etmek mümkün değildir.

Bu nedenle, insan kaynaklarının gelişimi yönünde kalkınma çabası içinde olan her ülkenin bir stratejiye sahip olması bir gerekliliktir. Böyle bir stratejide en can alıcı unsur, tahmin edilen ihtiyaçlara uygun olarak yüksek seviyeli insangücünün yaratılması ve çağımızın gelişen - değişen koşullarına adaptasyonun sağlanmasıdır. Çünkü, gelişme yolunda olan ülkeler. daha yüksek derecelerde yenileşme gerektiren hızlı bir büyümeye muhtaç oldukları için, yüksek seviyeli insangücüne, diğer bir deyişle kaliteli ve kalifiye olan insangücüne ihtiyaçları, kalkınmış ileri ülkelere orama daha fazladır. Sonuç olarak kalkınma ve gelişme çabası içinde olan ülkelerin eğitim düzeni ile personel sistemi arasında bağımlı bir ilişki kurması, etkin ve verimli bir hizmet anlayışı için asla göz ardı edilemeyecek bir gerekliliktir.