Güzel insan
Yüklə 220,1 Kb.
|
|
Güzel insan Göbekleri görünen güller Kokusu iflas etmiş bir diken gibi Batıyor gözüme Güzel insan İnsan hayallerinin ortasıdır. Birisi çıkar gelir. Kapıyı vurmadan içeri girer. İstimlak eder bedenine kan pompalayan uzvunu. Bedelsiz alır. Güneşin doğmadığı bir sabahı düşün. Herşey herkes allak bullak. Sersem gibi ,hayırdır inşallah diyor. Dua ediyor. Bir anlam yüklemeye çalışıyorlar. Saatler 8 olmuş 9 olmuş ,güneş henüz doğmamış. Haber bültenleri meteoroloji uzmanlarına canlı yayın yapıyor. Halk tedirgin. Dünya tedirgin .Düşünsene. Sabah sabah bin yılda bir gerçekleşen yıldız tutulması oluyor. Güneşin önüne ardı ardına yüzlerce binlerce yıldız yağıyor. Güneşi bekleyen herşey endişeli. Ben diyorum ki , o gülüşün güneş gibi. Sen beni bu güneşten , saatlerce değil ; günlerce aylarca yıllarca mahrum ediyorsun. İçimdeki bu gezegen bu hayat nasıl devam etsin ? Bir cevap istiyorum senden.Hayallerimin tam ortasında benzinim bitmeden yetişmelisin bana. Güzel insan Acı gübrelerinde yetişen bir sevda ağacı hediye ettiler bana. Fındık çuvalları arasında büyümüş bir çocukluk taşıyorum . Kaldırımları düşünüyorum. Balat da güzel bir mekanda. Üzerinde kimler kimler yürümemiş ki. Müslimi gayrimüslimi hatunu efendisi zengini fakiri merti namerti. Hasılı onlarca insan profili. Dahası hayvanlar alemi. Dili olsada konuşsa şu kaldırımlar. İsmi istanbul anlamı Lale olan bu şehirde, bir saat bir sene gibi bana. Seviyorum seni istanbul. Bana avuçlarında doğmuş bir ter damlası hararetiyle , boğazında serinleyen bir balık coşkusu lutfet. Hürmet ederim. Güzel insan Bir vapurun iskeleye kalın bir halatla sarılışı gibi bir sarılma hayal ediyorum seninle. Gözlerinden gözlerime göremediğim kalın bir halat var bence. Hasretinle geçen her günü bir mendile dolayıp , sokakta herhangi bir çöpkutusuna fırlatmak mükemmel olurdu. Nöbet kulübesinde tefekkür eden bir asker şuuruyla ,tane tane toplanan fındığın kışın sobada kavrulmuş tadıyla , sabır heykalleri inşa eden istanbul yollarında , sekiz kez el değişmiş kıymetli evraktan basılmış kitap berraklığında hislerimi, bir istanbul gününde ilanı aşk ediyorum.
Güzel insan , Nasıl ki heyecanla beklediğin bir mektup sen evde yokken geliyorsa , Sabırsızca beklediğin bir aşk aklın başında değilken gelir. Güzel insan
Ve ben hiç usanmadan kapıyı açtım Güzel insan Kurşun geçirmez bir kalbim var Yalnız sen geçiyorsun Güzel insan Kalbimden Güzel insan Sensizlik korkusundan dilimi ısırıyorum Uykularımda Sabahları avuç dolusu kanayınca dişim Daha çok daha çok kesiyor dudaklarımı Bir bıçak gibi uykusuzluk
Okumayan insan Havasız kalmış bir odaya benzer. Okumadıkça okumadıkça içerdeki havanın bitmesi misali Bildiğin kelimeleri cümleleri tüketirsin unutursun Güzel insan Perşembe günüydü Bir ses kulağımda Unuttun bizi dedi Tanımadığım birini Nasıl unutabilirim ki dedim Sustu o ses Gözlerine baktım ,içine içine İnsan tanıdığını hatırlar Unuttuğunu hatırlatan hatıralardır Unutmak için hafıza gerek Ben hatıralarımı geçen yıl mezun ettim
Güzel insan Bu kitap Umuma açıktır. Güzel insan Oluruna bırak dedin Ben de sana bıraktım Bu işin oluru sendin. Güzel insan Orayı biliyor musun Sen hiç oralı olmadın ki, Nerden bileceksin
Güzel insan Keşke şu kalbinin giriş yap’ diye bir butonu olsa da Butona basıp giriş yapsam Güzel insan Ben elimden geleni yapsam ne olur Senin içinden gelmiyormuş Güzel insan Elimden geldiğince yazdım yazmaya çalıştım İçinden geldiği gibi oku diye Güzel insan
Emekli ettin mi Susuz bıraktınmı hayalini ? Ben hayallerimi terkettim Güzel insan Şiir misin nesin ? Yazıl kalemimden
Unutmak için hafıza ihtiyaç Sarı bir merdiven İpleri saman salıncak Sade çorba Zeytinyağlı ekmek Pekmez tahin tuz ve turp Ufak sessizlik Hatırlamak için ezber lazım Güzel insan , Yağan yağmurla maviye boyanan ayva bahçeleri yazıyordu izlediğim sinema filminin altyazısında. Yazıyı okurken filmi unuttum. Bu altyazı; filmde o an sahnede olan masada, adı çilingir sayfaları yırtık bir kitaptan alıntı idi. Yağmurun biri çıkacak ve ayva bahçelerini maviye boyayacak , düşündüm durdum. Film bitti. Güzel insan Portakal kabukları saklıyorum yastığımın kılıfında. Uykuma dolan narenciye kokusu bana seni hatırlatıyor. Sabahları işe giden insanlara poz verircesine durakta beklerken, gece lambasından kalma gölgeler önüme önüme geliyor. İlk seferini yapan tramvay gibi raylara alışırcasına , dul kalmış bir eve ;bu sokakta sakin olmayı öğretiyorum.Çünkü bu sokak kirli. Bu sokak çetrefilli. Bu sokak çöpten geçilmiyor. Bu sokak çıkmaz. Güzel insan , Utanmak harika bir fiil. Güzide bir eylem. Dalga yerine , bebeklerin kıyıya vurduğu bu çağda insanlığımdan utanıyorum. Yan sanayi insanların idare ettiği sömürü devletleri ,her daim karakterlerinin icrasındalar. Maalesef acıyı çeken ,hüznü ;peş peşe yıldırımlar ardından gelen gök gürültüsü gibi göğsünde perçinlenen biz Müslümanlar oluyoruz. Dualarım ; bu acıların doğmasına ,yaşamasına ve halen palazlanmasına izin verenlerin itlafı bir an önce gerçekleşsin üzerine. Bu aslında bir beddua. Suyun kaldırma kuvveti gibi , harflerin sözlerin cümlelerin bir kaldırma kuvveti var. Ey Türk Gençliği hitabı gibi. Bu işaret fişeği ; uykudaki gençliğimizi direncine kavuşturacak bir hazinedir. Hazinemize sahip çıkalım. Damarlarındaki asil kanı temiz tutarak ,kendinden sonraki nesillere puripak aktaracak kahraman Türk gençliğine , Türk Milletine sahip çıkalım.
Güzel insan , Buzlu bir camdan daha iyi okunuyor. Eylül Ekim aylarında fazla sensiz oluyorum. Elinde bileti ,otobüs gelmesini bekleyen yolcu gibi ; kasım ayını bekliyorum. Günler kaldı. Yerlerin buz tutması ise ay meselesi. Bu satırları kaleme aldığım not kağıtları , sarı bir ottan yapılmış. Ottan kağıt mı olur deme ! Kelebek ömürlü şairler var ülkemde. Çırptıkları ilk kanatla , doğana ,şahine ,kartala kafa tutmaya yeltenen kelebeğe benzetiyorum onları. Yazdıkları birkaç devrik cümleyi alt alta getirip ;nazıma cahite cemale kafa tutuyor ahkam kesiyorlar. Edep ya HU diyorum. O kadar . Güzel insan , Şiirlerimdeki mısralar dört nala ilerlerken Onları dizginleyebilmek adına Bir trafik polisi düdüğü öttürüyorum zaman zaman Nokta koymak ,en afilli frenim benim. Fabrika dumanıyla aşk yaşayan bir şehirde ikamet ediyorum. Zoraki aşk deniyor buna. Şehrimin sakinleri çoğu kez güneşten önce uyanıyor. Öğrenilmiş işveren terbiyesi diyorum buna ben. Ev geçindirmek ,hane üstünde baca tüttürmek bu terbiyeye riayet istiyor. Benim memleketim denizde kokuyor pişmaniyede. Benim memleketim terde kokuyor ,balda yetişiyor Cevizde büyüyor simitte pişiyor. İzmit’liyim diye demiyorum. Halis muhlis İzmit’liyim.
Bir zamanlar bir soru soruldu bana En çok hangi dersi seviyorsun Boş dersi dedim Soruyu soranlar Boş boş baktılar bana Gece lambasının ağıtları Rüyalarımı törpüledi Yıldız kaymasından kaynaklı gürültüler Epey can yakıcıymış Kulağıma Gecenin sesi değdiğinde anladım Güzel insan Telvesi küf bağlamış kahve fincanları Dolabımda yıllandı Elinden içtim diye saklıyorum Göğe asılı yıldızlar gibisin Güzel insan Yazabilmek için bu satırları yedi kitaptan yetmiş sayfada,dörtyüz oniki cümleden kelimeler seçtim.Tam olarak altıyüzdoksan altı kelimeden bazıları var buralarda. Yaşamımda cömert olabilirim. Maamafih buralarda endişeden mi korkudan mı tutumlu olmaktan mı bilinmez cimri sayılırım. Her seçtiğimi paylaşmak istemiyorum ,böyle istiyorum. Müfredatı her sene değişen bir eğitim sistemi varken ülkemde , yazdıklarımı kısıyorum kendi kendime. Dağılmasın diye toka takılmış saçların gözünün önüne gelsin. Yahut saçının bir teli bile elalemce nazar edilmesin amaçlı ,örtündüğün çemberin gelsin aklına. Tazeliğini yitirmesin niyetiyle dolaba emanet ettiğin sebze ve meyveleri düşün biraz. Tonlarca ağırlığa banamısın demeyen dozerler, tırlar , kamyonlar ,gizli gizli sigara içen ergen evlatlar. Ovalanmadan yıkanmış , kiri halen üzerinde ışıldayan bulaşıklar var tezgahta. Deterjan kutusuna sehven doldurulmuş tuz çıkıyor karşıma. Yudumladığında acı olduğundan tüküresin geliyor bu çayı. Eline selpak almış birileri , dilinden birşeyler çıkarıyor. Prırıl pırıl düşünemiyor insan ,seralarını dolu vurunca. Yangın çıkmış buğday tarlasına teselli arıyor. Kurşun kalemini ,kırmızı kalemiyle evlendiriyor bir ilkokul çocuğu. Kız çocuğuna bakınca ,kızlığına yolculuk yapıyor bir anne. Müthiş heyecanla özlemle , duayla , şükürle. Sen bunları okuyunca yazar olmaya hevesleniyor biri. Güzel insan diye başladığı bir yazıyla .
Güzel insan Harflerim titriyor. İlk yakaladığım balık ürkekliğinde, şiirlerim sensizlikten kurtulamıyor. Sen okuduğunda şiirlerimi , saçları babasınca okşanan bir kız çocuğu gibi mutlu oluyorum. Elalem ne der tanrısına isyan ederek ,bir doktora her şeyini anlatan muhafazakar gibi ;anlattığım herşeyimi Sanki bir suç işlemişimde , ifade veriyorum hakim karşısında ya da savunma mı deniyordu ona. Sen her sabah bir şiirimi okursan , Ben makyaj yapıyorum şurama Oturup uzun uzun konuşmanın lüzumu yok Ayaklarımıza dalgalar vururken uyuyakalalım Ayarını kaçırdığım hislerim benim kabahatim olabilir Kabahatler kanunundan yargılanırım muhtemelen Sözüm bittiğinde kalemi elimden alacaklar zaten Yazdıklarıma bir müddet dayanmalısın. Kocası her gece, geç vakitte eve gelen bir kadın olmak istemiyorsan Sana yaptığım teklifi Başını sağa sola değil Aşağı yukarı sallayarak Cevaplamalısın
Güzel insan Kapkara ağlıyor ,sapsarı kağıtlar kucağımda . Yağmur fışkırıyor bulutlardan, şemsiyem deniz kokuyor .Hayallerimin metrosunda , hergün defalarca ücretsiz seyahat ediyorum. Kalabalıkların sağırlığı , yalnızlığın heybetine mağlup oluyor yaşamımda .Saçmasapan sözler bir zamanlar , galiba adamakıllı atasözü oluveriyor şimdilerde bana. Balkonuma düğümlediğim havlular ,yüzümü teşhir ediyor sokaklara. Gökyüzüne şiir okuyorum şafak vakti. Bir kek gibi kabarıyor yetersiz harfler , iş bu satırlarımda . Betonarme meskenlerde ,aşerme günleri yaşıyor taze evliler. Herkes çizdiğine resim diyor. Yazdıklarım bana şehvetle bakıyor. Ruhuma sırt dönmüş ,bitkisel alemden gelme seslerle mücadele ediyorum. Sensizlik imparatorluğuna isyan başlatıyorum. Yara köşelerinde, yara bandı niyetine sükuta sığınıyorum. Parmaklarımda yaşanan artçı sarsıntılar , derinlerde içimin derinliklerinde bir zelzeleden ileri geliyor. Kafesteki kuşun bulutlardan bihaber olması gibiyim. Diz kapaklarıma nazar ediyor seccadem. Dargın duvarlara , selamlaşmanın ehemmiyetini telkin ediyorum. Kirsasını veremeyen bir ev sahibi nasıl oluyorsa , işte o haldeyim. Yazıyorum galiba . Mı acaba. Eline kalem verilmiş bebek edasıyla , öteye beriye çizikler atıyorum haralamalar yapıyorum. Dikiş tutmayan düşüncelerim , onyedisinde bir delikanlı türküsüyle meydan okuyor. Yanılgılarım yorgunluktan değil. Yalnızlığım yazdıklarımdan hiç değil. Işığı söndürüp , pürüzsüz rüyalara yelken açıyorum. Güzel insan Ayaklarımı gıdıklıyor babannem, horozlar çoktan güneşle muhabbete başladı diyor. Eski ayakkabılarımı boyamalıyım bugün, Dedemin gözlüklerinde neler yazıyor acaba, Mavi ibriklerle su taşırdım Yıllar sonra su çomağının izleri sırtımda ve boynumda Hastaneye götürmüştü dedem Damlalık altında yağmurdan korunmuştuk Koyun kuzuladığında telefonum vardı Gözün aydın demiş müjde vermiştim ev halkına Rahmetli amcamın önünde diz çökmüş ezber veriyordum Ne ara büyüdüm. Sahi Ne ara geçti bu seneler İnan büyümeyi sevmiyorum Çok şükür , Büyüklerim sağ oldukça hep küçüğüm Güzel insan İçimdeki depremin şiddetini ölçecek bir rasathane var mıdır Diş ağrımı resmedecek bir ressam tanıyor musun Samanlıkta şiir yazmak hangi mevsimin meyvesi Terlikle denize açılmak çinceye nasıl çevrilir Öksürüğe iyi gelir diye şurubunu yapmışlar Sensizliğe iyi gelir diye reçel mi yapsam bende Benim şiirlerimde galibiyet beş puan ediyor Yönetmeliği kendim yazıyorum Sinema salonunda çorabını gösteren insanları hiç sevmiyorum Lacivert bir mutluluk izliyorum şimdi Gözleri pişmaniye renkli çocuklar; abi su alır ısın diyor Marşmelov tipi mutluluk bunun adı Genelde ithal oluyor Ülkemizde mutluluk üretecek teknoloji galiba bulunmuyor Bazı yazılar şiir gibi okunup Fıkra gibi anlatılıyor Bende yeğenlerim Zeynep ve Rukiye’ye şiir anlatıp Masal çalıyorum Askere gitmemiş bir delikanlı cüretiyle Uçurumlara salıncak kuruyorum Kimse falıma bakmasın diye Kahveyi musluktan içiyorum Size akşam olsun ,bana hayırlısı Güzel insan , Büyüklerimiz ne güzel söylemiş. Dönerse senindir. Dönmezse kendi bilir. Kampanyada hediye gelmiş kutu gibi bir mekandayım. Yalnızlıkta fazlasıyla mahir bir beden bırakıp çıktım. Hayallerimin içine ettin. Bugün şu koskoca şehirde sadece bir insana rastlasam kafi. Akşam oldu. Bir karış İstanbul aldım ,dönüyorum İzmit’e. Okumuşken dua ediver. Bana ,bize. Güzel insan Üç yüz altmış beş gün altı saat Gıkım çıkmadan Sevebilirim Seni.
Güzel insan Tütün sirkesi vardı vitrinde Kutup çiçekleri bastonla ayakta duruyordu. Naylon poşetlere sığdırılmıştı replika bulutlar. Perişan ıslıklar çalıyordu ,karşıki trenin dumanında. Tırnaklarını bir gevrek gibi tüketen çocuk , evire çevire güvercin seviyordu. İyi ki varsın şiir. Şimdi her meselem ,kronik tecrit tütüyor. Dünya bütünüyle kötü değil, biliyorum. şurada İçmediğim sigara için ;çakmak üreten fabrika manzarası Bulut kış ise Yağmur kardır. Güzel insan Duymadım ,damarlarımda dolaşan kanın patırtısını hiç On yedi kere üzüldüm Üzülme diyenlerin gözleri sürçtü gözyaşlarından Maviliğine kanıp, gökyüzünün kenarında dalga bekliyorum Günahlar tatlı geliyor nefsimize Ürperiyor insan gök gürültüsünden Yer yarıldı bu şehirde Unutuyor insan Öyle kutsal bu toprak Büluğa ermemiş metrelerce gözyaşı barınıyor Bırakamıyor insan Kalbinin eteklerinde birikeni dökemiyor Yaşıyor insan Yalnızlığını şafak vakti vestiyere asıp Şehre adım atıyor Suratına yürüyen kalabalıklar ,buzlu cam oluyor Çoğu kez, kestirmeden konuşuyor insan Dilindeki üşengeçlik Ömrüne batıyor Aslında üşüyor insan Örtü bulamadığı çıplaklığı Mübaşir gibi sesleniyor bekleniyorsun Güzel insan İstanbul ,seni giyinmiş bu sabah
Güzel insan Her gülümsemenle İçimdeki fırına bir odun atıyorsun Harlanıyor Bu şiir girdap gülüm Bu şiiri yazmaya başladım. Saat.03 05 24 haziran 2017 Cumartesi ,imsak vaktine az kaldı. Sela veriyor imam ,yarın arefe diye. Bu şiir girdap Kelimelerle düğüm atıyorum şuraya Bir eğrelti otu yanı başımda Rüzgarla başını sallıyor bana ikindi gölgesiyle kendime geliyorum Acaba ot gibi yaşamak nasıl bir şey Merak ediyorum Sanki bir kaç bin yıl yaşayacakmış gibi herkes Oysa yüz yıl sonra hiçbirimiz yokuz Bastığımız toprağa karışmış halde Ondan bir parça Büyükçe bir taşla ezmek istiyorum düşlerimi Çamaşır makinesine atsam sözlerimi Tertemiz olurmu bundan önceki konuşmalarım Yıkanır mı ,o sözleri duyan kulaklarda Sesimi börtü böcek yedi yuttu Sarımsak kokusundan kaçan sineklere bak Bak şu üzerinde tırtıl yürüyen dut dallarına Boşta kalmış sandalye gibi Omuzuma bir el değsin istiyorum Kerpiçten yapılma bir köy evinin bahçesinde oturmuş Ellerinde Hacdan gelme tesbihleri Zikir çeken teyzeler gözümün önünde Bir sınır teli , saçların Dokunsam canımı yakan İleriye geçemem Yasak yanlış yaramaz Capcanlı duruyor Çocukluğumun gülüşleri Üstümü pisleyişim Dizlerimi kanatışım Pazartesiye gittim Çarşamba dönerim Gökten huzur yağsa Öpüp başımın üstüne Kalbimin içine koysam Ateş olup yanmak isteyene Bir kıvılcım yeter Geceye küsmüş ise güneş Barıştırmak bana mı kaldı Gündüz yapsın arabuluculugu Bugün Bayram Şeker kokuyor dört bir yanım Dedemin elini öptükten sonra ay tutulması izler gibi başını yukarı dikip bekleyen yeğenlere tanıklık ediyorum Kafesinden salıverilmiş bir kuş mutluluğu Herkesin yüzünde Böğürtlen bakışlı bir bitki Yaprakları kırmızı Tadı mayhoş Yedikce iştah açan Seviyorum kavun karpuz elmayı Köyümdeyim bugün Ciğerlerimde bayram ediyor Üzüntüden yapılma duvarları Gülüşümle yıktım Gerceklesmesede hayallerim Babannemin yemenilerinde Yine çiçek besleyecegim Köşesine çekilmiş bir tabure gibi Hayalinden uzak Hayatından bihaber Görmek ile duymak arasında kararsız Yürümek ile uçmak arasında vaziyette Sesi kesilmiş hatibin Kaşla göz arasında duası Olmak gibi birşey herhalde ki öyledir Tek kelimeyle ,beklemeye yeteneğim yok Düşünsene Bir baba askere gidiyor Giderken dört çocuğu var Baba askerden dönüyor Dördüde cennete gitmiş Bu bir acımı Bu bir sevinç mi Bu bir babanın yutkunamamasi mi Ölümlerinden dahi , terhis olana kadar haberi olmamanın üzüntüsü Bu duygunun sence kelimeler ile anlatımı olur mu Bu hissin sence anlatımı olur mu Baba , o an hem yere saplanıp hem göğe yükselmez mi Düşün me çünkü bu olay olmuş Dün babannem anlattı Ben ,bu ölümlerden yarım asır sonra , O babanın köyündeyim Köyümdeyim Kalemimden sesler geliyor Minarenin şerefesinde bir aşkın selâsı veriliyor Dur diyen bir trafik polisi gibi Gözlerin Görünce mecbur duruyorum Ve esas duruşa geçiyorum Bak bu gül reçeli değil Süt reçeli , derdi bey amcam Kıyafet çıkarır misali Kişilik çıkaranlar farkettim Yazdığım satırlar bakkal defteri tadında olabilir Sen okumana bak Lezzet almak zaman alabilir Mavi vagonları olan tren yolculuğunda tanıştığımıza göre Masmavi evimiz olmalı dimi Bencede olsun Hadi uyuyalım Tut ellerimi Yorgani yetirelim ikimize Beklemek seni şimdi Dalgası olmayan bir denizde Yıldızı olmayan bir gökte Beklemek seni Balon gibi şişirme bir biletle Selâm gönderiyorum isimsiz ülkelere Yurttaşlık talebimi kabul etsinler diye Tebessüm iki dudak arasında Bir dünyadır Çimentosu mutluluk sadakat sihhat olan Bir evlilik istiyorum Dedim ki bu Dünya Fazla yalan İnanmayalım İçimde bir söğüt ağacı büyüyor Dallarından anlıyorum Maden suyu ile soda arasındaki farkı herkes bilmiyor Bilmesede olur Bugün salı Yarın iş var Elimde balta orman orman dolaşıcakmış halindeyim Yorgunluk gözümden akıyor Uykusuzluk dilimde Kaç metre fotoğraf çektin Başı sonu belli değil Sakalsız bir tatil için Nerede plan yapmalı Vişne aromalı bir şeker yerken Yazıyorum bunları Benim sevdam izmit'e benziyor Saat kulesinden tanıdım Çocukları mutlu etmek hoşuma gidiyor Ama gece trenini kaçırınca sinirlerim tepeme çıkıyor Yağmur sesiyle uyanmak var Islak mendili yıkamak sonra kurutmak var Bir gölge bulup boylu boyunca uzanmak var Seninle kavusmamıza daha çok var Önce biraz acı veriyor Sonra hissetmiyorsun Seni sevsem şimdi Kesin evde çamaşırlar bulaşıklar bekliyordur Gözlerini kaçırdıkça benden Nasilda anlaşılıyor Seni sevdiğim Yasayacaklarimiz vardı ümidiyle hep bekledim Beklemek ,limon suyu gibi Ekşi Sıkı tutun sürmelim Gözümden düşmeyesin Bende insanım Kahve icemezmiyim yani Tuzlusundan hemde Umutlarim saksılarla dolu bir balkonda asılı Kurutuyorum güzeldir kurutmak Kabuk bağlar Bakışların Bir çıkmaz sokak Gördüm mü çıkamıyorum Ölüler hastalanmaz Aşıklara maaş bağlanmasını isterdim Edebiyata katkıları nedeniyle Şehrimin bütün sokakları Çocukluğum kokuyor Pişmaniyesini sevdiğim memleketim memleketim benim Gecenin demini alsın diye Aydanlık yakıyorum Saatin tik tak sesleri cümlelerimde nöbet tutuyor Ağlayan sokak lambaları Asfaltı hüzne boğuyor Bir masa örtüsü yerden topladığım İçinde kırıntılar Sevgi kırıntıları Kimin kalbi kırıldıda döküldü kimbilir Korktuğum şey başıma geldi Ekoseli gömleğim ütüsüz kalmış Haki renk bir tişört var bugün üstümde İçinden şiir çıkan bir kutu icat ettim BiKutuŞiir adını verdim Paylaşmadığın senin değildir İsmini almış çocuklar görünce Kaseti başa sarıyorum Akşam akşam işe mi gidilir Okurlarını müşteri gören yazarları sevmiyorum Bayağı geliyorlar bana İçimdeki uyanışlar beni uykusuz bırakıyor Tadına doyamadigim enstrümantal müzik sesin Düşe kalka yazdığım bir şiir yaprağısın Gözlükleri kırılmış bir sağır gibi hissettim Bana hayır dediğin gün Lüzumsuz vedalar ülkesi gibiyim bu aralar Muhtemelen Hayal hastalığına yakalandım Sürekli hayal kuruyorum Verdiğim tavizler derme çatma bir apartman oldu Galata kulesine çıkmış Ankara'nın ücra köşelerine göz gezdiriyorum İçinde gül yetiştirmesini bilirsen Bir bülbül muhakkak o güle konacaktır El değmemiş balta girmemiş yalnızlık mı olur Yalnızlık dediğin içine sinmeli insanın İçimde kalacağına söyleyeyim demiyorum Söyleyince dışıma çıkmış olmuyorsun Nasıl girdiysen kalbime Öylece duruyosun Mütemadiyen Seninle yaşıyorum Gün ışığı penceremden girmeden Yürüyüşe çıkıyorum hayalinle Bi evimiz olsun Ocağı tütsün yeter Bi arabamız olsun Tekeri dönsün yeter Ellerimde menekşe Başımda şapka Ayağımda terlik Kapında saatlerce Benim sana aşkım Kalifiye eleman Senin bana bakışın Vasıfsız eleman Ben çayı açık severim İçim yeterince demli Hayallerimi o denli anlatıyorum ki Millet balkonumda buğday tarlası var sanıyor Sessizlik uçuyor üstümde Akşam ezanı iyi geldi gönlüme Ağır aksak dinleneyim dedim Sırtımı bir cevize verdim Tabiri caizse Seni seviyorum Plajdayim Deniz kokusunu dalgalı yerinden vagonlara yükleyip Anadolu ya hediye göndermek istiyorum Öyle bir durak olsun ki Beklediğim herşey gelsin Tırnaklarını yiyen biri gibi içimde stres doluyum Elinde köpük sabun üfleyen çocuklar gibi olup İçindekileri üfleyesim var Üstüm başım çamurlu eve gelesim var Annem kızsın istiyorum yine Yaka paça dağılmış ter içinde Karnım çok aç diyesim var Yüklə 220,1 Kb. Dostları ilə paylaş:
|