Güzel insan
Yüklə 220,1 Kb.
|
| Taze çıktı
Dumanı üstünde gülüşlerimin Soğumadan gel Yapayanlışım Hırçın inatçı cimri yaramaz kıskanç cümlelerimi bir poşete koyup Fırlattım Tepeden tırnağa En büyük servetim Yalnızlığım Peşinde yürümekten Gölgem yoruldu Sıcak sımsıcak bir temmuz akşamında Yeniden aklımdasın Kabullenmek ne zormuş Sensizliği Bi başkasının olacağını düşünmek Çay demledigin insanın bambaşka biri olacağını bilmek Taşımaktan ter akıyor artık Yazdıklarımdan Buluşma yerimiz camiler olsun Selvi ağaçlarının gölgesinde serinleyelim Asırlardır ayakta duran kubbelerin Minarelerin İhtişamı bize ibret ilham İnşirah olsun Geçmişi günü yarını tefekkür edelim Bereketli bir gün olsun Rabbim gülüşüne bereket versin inşallah Başrol oynayabilirsin lakin senarist benim Oltanı atarsın edebiyat denizine Zamanın birinde bir söz yakalarsın Saklarsin onu Sarıp sarmalayip Korur kollarsin Sonra Hayatının en değerlisine sunarsin Seviyorum seni Ey sevgili Uçsuz bucaksız bir hayal aleminde yaşıyorum Kuzey yönünden esen rüzgarların Doğu batı istikametinde savrulusu kalemimde Kiralık katil hizmeti yapıyor şiirlerim Duygularımı katlediyor Bakışların ruhuma şifa Anlat deniz deniz bakan güzel Yara bandı vardı da benmi kullanmadım Hakikat değişmez İnsan değişir Mekan değişir Zaman değişir Takva üzerine olmak dusturumuz olsun Umutlarima kezzap döktüler Neyin kafası bu Görüntüsü bulanık Şekli dağınık Yarım yamalak Biyerler deyim Sevdiğim rengi merak eden Başını göğe kaldırsın Beni anlamaya çalışmayın Bunu başaran olmadı Uzaklar ah o uzaklar yokmu Bacağını kırasım geliyor Eve sokmayasım Su bile vermeyesim var Şu uzaklara Sahipsiz değil yazdıklarım Yapraklar saklanmaç oynuyor Kestane tüylü güneş kayboluyor ensemde Tükürük desenli bir gömlek var üstümde Bildiğim dolmuş yolu bilmiyor Acıkirim bu saatlerde Bana bir gül çorbası yaparmisin Ben uzun dikiyorum Sen kısa kes Çatısında kar birikmiş bir gecekondu Başında bitli pireli saçları olan bir teyze Yerini beğenmeyen bir tavuk Uçmaya çalışan bir koyun Tekerleri patlak bir tren Yine yetisemicem Sınava Sağlık olsun Ayakkabı boyacısı bir abiyle konuştum Halini sordum Yüzündeki kırışıklıklar Boyadığı ayakkabılardan çok geldi bana Tebrik ettim onu İçimden İftihar ettim onunla İşimi severek gururla yapabilme duası sardı gönlümü Telafi edemezsem telef oluyorum Yanlış omuzlara başımı koymuşum Tertemiz günaydınlarım kalmadı Un ufak dağılıyor ay gözümün önünde Yollarıma düşüyor kırıntıları Gökyüzünün benzini bitmez İstediğin kadar göz gezdirebilirsin Salı geleceksen ben pazartesiden mutluluk duyuyorum Rastgele Geyikli çemberini bağlayan ninenin elleri Kirleri tavan yapmış bir halıdan yürümek istercesine Sakin ve sessiz Düşünen Düşünmeyi deneyen biri Gelse Otursa karşımıza İsmini öğrensek Nineye yardımcı olsa Akşam olsa Uyusak İyi geceler Harika bir sabah İşe gidip istifa ettim deyip arkadaşlarımı kandirasim var Daha güzeli bir işim yok Boş gezenlerin yevmiyesini yazıyorum Ücretlerini kim verir bilmiyorum Geçenlerde aklıma şey geldi Hâlini hatrını sordum sonra aklımdan gitti Ben çayı seviyorum diye Çay beni sevmek zorunda kalmamalı Bak uykum kaçtı Ne şiir olsa yazarım Boya badana duvar sıvası Mıntıka temizliği Çiçek satan kara gözlü örgülü saçları güllü fistaniyla bir kız çocuğu Simit satan buğday tenli güneş saçlı çimen gözlü yelekli bir erkek çocuğu Zamanın birinde Evlenmeye müsait olabilirler Hayal kurmayı yasaklayan bir zihniyeti savaş açtım Önce ben çıkarım karşılarına Kapısı gıcırtı yaptı diye çocukların geleceğine beton döktüler Bir varmış bir var mış Okuduğum dizelerin ses tellerine tutundum Ve yutkundum Belki bir kaç gün Kalbinde bulundum Sonra unutuldum İçimden gidenlere uğurlar olsun Ardından su dökmek bir imtihandir bana Yalnız kalmış iki çekyat gibiyim Yalnızım işte Cekyatlardan bana ne Bağcıkları bağlamadan yürüme modası çıkmış Modaya ayak uyduranlar ayakkabisiz kalmış Saçlarım bile uykusuz Senin yüzünden Tutunmak güzel şey Hayallere tutunmak Karpuz tarlasında İzmit'i seyrediyorum. Kurti ve finonun yemeğini verdim. Pesimde gölge gibiler. Seviyorum onları. Kokumdan tanıyorlar. Çivileri unutulmuş bir baraka var çiftliğin yanında. Tavanında sinekler koşturuyor. Ellemiyorum Sevinsin sinekler. Yokluğunun kokusu önüme taş koyuyor Mavi renkli naylon bir bidon İçinde çoraplarım Yıkanmayı bekliyor Kızılcık hoşafı olsa soframda Seninlesem ekşi ekşi Tamamdır devam edelim şoför bey Acılar yetişmeden Düşünmüyorum artık kara kara O günden o saatten sonra Ellerin deprem yaşamış toprak gibi Tahtadan yapraklar açmış ağaçlar Ve üzüntüden kabuk çıkarmış duvarlar Bir şeyi yemek için illa diş gerekmez Bazen bir söz insanın kalbini içini yer Ağrıların sizilarin aktığı bir hortum sanki Seslerim sözlerim Duyan okuyan acı çekiyor Kireç suyu ile badana yapıyorum Beyaz gorunsun bulutlar Zaten mavi mi Mavi olan gökyüzü Beyazdır bulutlar Çakıl taşları ayaklarımı çiziyor yirtiyor kanatiyor Deve dikenleri batıyor koluma Isırgan otları kaşiyor ensemi Karpuz peynir yesem bugün diyorum kendi kendime Sonra bir kitap sayfası açıyorum Okuduğum ilk cümle Hadi bey Çay hazır Yıldızlar seni bekliyor Bana.edebiyat yapma Bana edebi yap yat ma Senin için yazılmayan cümleler okunmuyor Senin için soylenmeyen söz duyulmuyor Senin için çekilmemiş film izlenmiyor senin için demlenmeyen çay icilmiyor senin için hazirlanmayan sofra aç bırakıyor Senin için ekilmeyen fidan tutmuyor meyve vermiyor Senin için hayatım Sensiz hiç çekilmiyor Lafını ettirme artık El sıkışalim Evlenelim Söz tras olmadan evden çıkmam Selamsiz sabahsiz toplumda dolaşmam Bir hafta sonu köye gider ıhlamurun gölgesinde kovandan kaçan arıları sayarız İçtiğin sigaraya karışmam Sürdüğün kreme kullandığın parfüme Giydiğin topuklu ayakkabıya Ve saçlarının topuzuna Gözlük takarım Seni üzmem Senelerce kafa patlattım ben Mısır patlatmayi annemden öğrendim Aşkı sen öğret bana Bir şey öğrendim Sensizlik Hayatımın kıdem tazminatı oldu Sırt sırta vermek güzeldir El ele vermek çok daha güzeldir Güzel olmak için Elele ve sırt sırta vermeye gerek yoktur Güzellik sendedir Anlamadığı işleri yapmaya kalkışan müteşebbis ruhum Ne iş olsa yaparım kafasıyla uyanır her sabah Yastigimda kalan uykum Yeniden gecenin doğuşunu gözlüyor Çoğunluk duvar arıyor Azınlık köprü Çoğunluk köprüden geçiyor Azınlık duvar yıkıyor Elimde su taşıyorum Bilsem ki utanmak hâlâ var Utangaçim diyeceğim Beni benim gibi sevecek insana Kendine iyi bak diyen Bir daha bakmıyor Konuşursam susmam biliyorum Bu yüzden ne terlikleri çıkarıp denize dalıyorum Ne elimi kaldırıp pes ediyorum Narin naif bir iççekiş benimkisi Sade ve derinden Yolda gördüm Balkonuna asmış bir amca Titreyen yapraklar aşk getirir Ter döken toprak gül doğurur Çocukların duası kabul olur Yazmış Okudum düşündüm Şimdi sen düşün Kekik kokusu burnumda Alev alev türküler dilimde Bir şiir kıskacında kaldım Yazsam bir türlü Okusam başka Kanatları koparılmış bir serçe gibiyim Hangi pencereye konsam orası evim Bir sual Bir insan kaç dünya eder Dünyayı verseler seni unutsalar Neyime yeter Tahammülsuzum affet Allah'ım Annemin tülbent oyası havlu deseni Halı dokuması Seccade işlemesi Çorap hırka örmesi Önümde Gözümün önünde Bir avuç bir avuç sinir oluyorum kimi zaman Hâlbuki Neyim var Neyim ben Ne bu sinir ne bu öfke Olan olmuş Satılan satılmış Yarabbi Şükür Oturduğum kanepenin örtüsü bile İçtiğim gazozun kapağı bile Yediğim gofretin poşeti bile İçtiğim suyun şişesi bile Zaman zaman senden önce aklıma geliyor Çelimsiz bir çocuk gibi kalıyor sessizliğim Ne fazla büyüyor Nede yerinde sayıyor Henüz can suyu verilmeyen bir tohum gibi bakışların Bakışlarımı istiyor Yazıları eksik duvarlar var bak Sınava yetişmeye koşan öğrenciler var Hafifçe tokat vuran amcalar Sırtımı okşayan teyzeler Kuşaklar sürecek öğütler var Bir fabrikanın yangın sireni gibi Senin sessizliğin Depremi haber veren alarm gibi Yol gösterici deniz feneri gibi Sahip çıkıyorum şuan Çizdiği tablonun hayalinde kaybolan tüm ressamlara Olmuyorsa yapacak yoktur Aynı denize akan iki farklı nehiriz nede olsa Yan yana Yana yana Bırak kendini öfkemin kalabalığına Şurup misali Sabah öğle akşam Tok karnına Sensizlik içiyorum Sanki sana olan sevdama yürütmeyi durdurma kararı verilmiş Ve mesafeler mesafeler ardına eklenmiş Turgut uyar Nazım Hikmet Cemal Süreya Şiir olup ahkam kesilmiş Ve ben o tarihten beri Denize bakınca dalga oluyorum Benim çabam duymayan.bir kalpte nabız aramak Üç kuruş harcamadan Zenginlik hayalleri kurmak Cahil cesareti satan bir dükkan olsa keşke Maçın sonucu belli ya Son düdük bekliyorum nedense Cümleten sağolsun Başınız Yediğimiz kazıklar İadeli taahhütlü posta kutusunda Maaşa zam Şiire son. Hadi bana eyvallah. Mevzu sen olunca Nasıl desem Durdurulamayan önünde durulamayan bir yanardağ lavları gibiyim Bir deprem gibiyim Bir şimşek gibiyim Sokak lambasının ışığında tavaf eden Sinekler mi desem boceklermi desem Şuan menzilimde tahmin et şuan gece Ve ben bir minarenin ışığında seni düşünüyorum Araba sesleri balkonumda sokak serserileri fon müziği sanki Gitmiyor ki hayalin Nasıl çakılmışın Şurama
Adını söylemeye kiyamadigim hayallerimi çar cur ettim Senin davul zurnalı susuşunla Bugün yazamadım affola Güneş bir mızrak boyu yakınlaşsa yanarım Hem ne yanma Yırtık ayakkabilarim yamalı önlüğümle İlkokul günlerim Sobanın başında öğretmen bekleyislerim teneffüslerde kavga edislerim Ve sınıf başkanlığı için hırsım azmim Özlemek en sevdiğim huyum Mektup gibiyim Açılmamış olanından Hasretin öyle sivri öyle sivri ki Hergun göğsümü yontuyor Açık sıcak ve şekersiz çay Benim için üçü bir arada meali Öyle bir sarmaşık ki hayatım Her yaprağında bir hatıran var Saatleri buzdolabına hapsettiler Unuttukları bir şey vardı Zaman üşümez İsmin Kalbimin en çok güneş gören yerinde Bilesin Çünkü sen gülümserken Cennetin bu dünyada olduğunu düşünüyorum Daha Ben konuşmadan Beni duyacak birini arıyorum Kapılar sağır bu akşam Dökülen boyaları ellerime batıyor Cinayete kurban gitmiş sessizlik var içimde Dışımda bir tufan Kimbilir belki yarın diyen sesler uykularima eşlik ediyor Bir şiir anayasası yazıyorum Giriş metni epey yoruyor Mührünün basilacagi kağıtları şimdiden sipariş verdim Şiir soruşturması başlatacağım Bir savcı olsam Sahi Bir insan Sensiz kalana kadar Kaç defa terkedilmesi gerekli Hikaye bu ya Bir Genç Saçlarına ak düştümü Aşık olur Seni gördükten sonra Ak düşecek bir saçım da kalmadı. Şu gönlün Benim çıkmaz sokağım olsa diye dua ediyorum Girsem ve çıkamasam Güzel insan, Avuç içinden yastığım olsa ve bir ömür orada uyusam Araba sesi ,fabrika gürültüsü ,hava kirliliği olmayan bir çağa yolculuk yapsam Seninle Her baba şairdir En güzel şiiri kızlarıdır İnsan bir kalabalığı Yastığa doldurabilir mi Ben doldurdum Etrafimdaki curcuna uykularima yastık oldu Lakin Sensizligime talip bir mekan bir zaman Parmak kaldırmadı bana Sabahın dördü Gelgit yaşamış bir kıyı şeridi düşüncelerim Az önce dedemin terini sildim İçimde bir inşaat var Ben sensizliği yıkmak istedikce Birileri onarıyor Kelebek yavruları dizilmiş odamın perdesine Tutturmuşlar bir türkü Kulaklarıma masaj yapıyorlar Güneş Güneş olalı böyle sabaha uyanmadı İsmi huzur olan bir lokantaya uğradım Yediğim içtiğim huzur olsun niyetiyle Ücretini peşin ödedim içtiğim çorbanın Çorba gelmeden mekan sahibinin yüzündeki afiyeti tattım Yolun açık olsun dedi bana İşin rast gitsin Az çorba ektim sabah sabah Çok huzur biçtim elhamdülillah Bir kova yaptırdım Komşumuz marangoza Neyseler topluyorum içinde Pantolon söküğü gibi düşlerim Ne kadar diksemde hep bir şüphe Yeniden sökülür mü diye Güzel insan Yaprak kımıldamıyor derler ya Sen gittin Yaprak kımıldamıyor şuramda Geceler sakladım Sayfalar arasında Okurken uyuyakaliyorum Gök delirmiş gibi bu akşam Dalga dalga yere akıyor Ekranlarla dolu bir dünya Telefon ekranı Televizyon ekranı Bilgisayar ekranı Tablet ekranı Ne garip bir çağdayız Güzel insan Bi çay demlede içelim Toprak gibi dağıldı avucumda Günlerim aylarım yıllarım Eskidi zamanım Senelerce giydiği bir fanila ayarında Kırmızı ışıkta seni bekleyen bir vasıta durumum Halbuki yeşili unutmuşlar Montajı yaparken Boğazımda bir ağzı bu akşam Tutukluk yapan tabanca gibi Sessizlik var sesimde Sınava girmiş öğrenciyim sanki Böğürtlen topluyorum dikeninden İki ile ikiyi ikinci sınıfta toplardım Sonra bıraktım Sonra unuttum Benim alfabem altından yapılmış Senin ki gümüşten olmalı Bu yüzden anlaşamıyoruz Hem denizim hem toprak Hem havayım hem gürültü Saçımdan ağır yüküm Başımda Umutlarımı taşımak bir ömür Seninle uyanmak ömürde bir gün Ağlıyor şimdi yelkovan Kulağımın dibinde Sere serpe uydum uyucam Rüyamda görüşmek üzere Hayat bana sensiz bir elbise dikti Sonrada bunu illa giyeceksin dedi Susmakla sıvanmış duvarlara sahip ev gibi İçinde bulunduğum yaşam Sus diyorlar Sus Her insan Kalbinde dört mevsimi taşır Ben sonbaharı yaşıyorum Bir yanım deniz bir yanım çöl Bir yanım sen bir yanım siz Oysa hep sensiz, Hiç kimsesiz. Güzel insan,
Adını okuyunca bir yerde Yıkılıp kalıyorum o yere Sesini duymuşsam hele Nefes gibi kesiliyorum
Güzel insan Beni sevsen diyorum Beni sev sen Beni sen sev Güzel insan Ne çok pazartesi istiflemişim Yaşadığımız hayat kopya gibi seninkiyle Bende pazartesiden başlıyorum haftaya Sende cumartesi kahvaltı yapıyorsun kardeşlerinle Aslında bu bile yeter evlenmemize Evlenelim seninle Çarşambalar pamuk gibi Cuma'ya gelince degmeyin keyfime Pazar günleri 4de ne yaparsın Müsaitsen alışveriş yapalım Yarın perşembe olduğu için mi Bunu yazdım Yada ben bunu yazdım diye mi Yarın perşembe Güzel insan Yarınları düşünürken Bugün kalmadı cüzdanımızda Güzel insan bir çay bardağı olamadın Tutmadın elimi Gözümden düşmek için acele edişine Terhis bekleyen asker hayret eder Amerikalılar her şeyin tozunu da iyi bilir süt tozu sigara tozu yalnız onlar dozunu bilemez aşırılık cibiliyetleri çünkü güvertede balık besleyen kaptan ağzıyla iyi yaşamak denizin içinde su olmaktır balık olursan ,her daim daha büyük balık çıkacaktır. Güzel insan Karşıdan esen şu Rüzgar beni gözlerimden öperken Tarlada ki gübre yığınları Burnuma şok yaşatıyor du Yamalı eldivenler ellerime siper olmuş Ben varım ufak çiziklerden korkma diyordu Güzel insan
Güzel insan Titreyen gölgeler Rütbesi yüksek sesler Ağlayan uçurum Üniformalı taraftarlar Taş toprak, toz ve duman Pürüzsüz ve zarif bir güneş Durlanmış duygular Kurutulmuş hayaller Kürdanlarla yapılmış bir ikametgah Bağcıkları çalınmış bir çift ayakkabı Seni götüren Bulutlara aşk olsun Seni getirecek yağmura hamdolsun Gönlüm bir Karadeniz şelalesi Kıt kanaat yazıyorum Gündüzleri kahkaha olan ömrümü Geceyle terbiye ediyorum Kabuğu soyulmuş kelimelerden Faydalı şiirler yazıyorum Yalnızca ben Yalnızca Aralık Ve yün çoraplar Alev alev yangın Yastığa ignelenmis bir uyku Yüzmeyi bilmiyorum Balıkları seviyorum Kuşları sevenler Uçmayı bilmiyor İçimdeki kavgayı bitirene Benden bir şiir Güzel insan Şu elindeki kızılcık bastonlu çoban gibi Gökyüzü kadar hayallerim var Yine de dibine ışık vermeyen mum gibi yanıyorum Yazdıklarımı yakınlarım okumayacak Biliyorum Bu yüzden uzağımda olmana Bir miktar seviniyorum Senelerin yükünü taşıyan satırlar İnsan işte diye geçirtimekten usandım Yangın merdiveni boşluğuna kendimi atasım geliyor Tarihi belli olmayan alevler Beni bulan dek Kıvranan saatler geçmek bilmiyor Yaşam boyu sigortalı Akşamlarca harap Çay Minibüs
Yollar Kahvaltı
Ev İş Yirmisekiz İkibin on yedi Güzel insan Kılavuzu şair olanın Üstü şiir kokar Güzel insan Kimselere görünmeden Yıkıp dökmeden sevdim seni Sensizligin gıcırtısına kulaklarımı tıkayıp sevdim Güzel insan Pencerelerde insan yığını Çığlıklar dökülüyor Kül istifi büyüyor güneşin dumanında Yapraklarına kadar üşüyor bir söğüt Gözlerimde uyku sirenleri Yastıkları çağırıyor Yolcusu olmayan bir minibüs Sancıları artan tekerlekler Sonbahar tükeniyor birer birer Bu gece gözlerine dokunan uyku olmayı ne çok isterdim Tam şuramda soğumayan kavga Karıncaların sırtında taşınıyor adeta Uzaklara dost oldum Hiç çeken olmadı şuramın resmini Şuram diyorum Gözlerin gelince gözüme Şuramda güneş doğuyor Şuramın bütün sakinleri uykusundan uyanıp Camlara koşuyor Güzel insan Şiir okumak Şairin bereketli sofrasına oturup Kaleminden Gönlünden Muhabbetinden Doymaktır Güzel insan Zihnim mezar gibi açılıyor Eriyen mumlar saçlarımı ağlatıyor Kulaklarım sesine susamış Ruhumun duvarlarında dua fırçası Karaya vursada Denizin sırlarını ifşa etmeyen balık gibi Şiire gönül vermiş köy çocuğuyum Cebimde beş binimlik kentkart Fevkalade sabırsız Fevkalâde heyecan doluyum Gürül gürül sesimle Bu şehirde Yapayalnız ve zamansız ve mekansız yolcuyum Güzel insan Seni bulmak değil mesele Seninle bulunmak ta asıl mesele Güzel insan Senelerce Evet senelerce kıyıya vurmamış bir dalga düşün Sonra beni düşün Sonra kıyı ol Kucakla beni Güzel insan Bazı yaralar kabuk bağlamak için rüşvet ister Sessizliğe bürün Zamanla o yara hizaya gelecektir Güzel insan , Güneş ;koluma girdi bu sabah. Dertleştik biraz.Dünya dışındaki gezegenlerden dert yakındı. Dünya’dan da canı sıkkın. Kendi kendini bitiriyor farkında değil diye hayıflandı. Yakında pek yakında büyük vakaların olavagını depremlerin , kasırgaların, toprak kaymalarının şiddetli yağışların sellerin , kuraklıkların olacağını söyledi. Güneş dünyamıza üzülüyor . Dünyanın umurunda değil. Ayaklarına gülüş sıçramış bir biçare gibiydi. Ellerini kaybettiğinden bu yana , yaşamını ayaklarıyla sürdürüyordu. Sakallarından süzülen pişmanlıklar ,geçmişi geri getirmiyordu.Defterini dürdüler bu denizin. Gemilere yazık oldu. Balıklar su diye , kolonyaya sarıldı. Dedemin şiltesini saklıyorum sandığımda. Kitaplığımda reklam aralarında okuduğum mektuplar yükseliyor. Kan grubum değişmiş öğleden sonra. Doktora hesap sordum. Bu yanlışı düzeltin diye. Virgüllerime sığınan harflerimi pazara çıkardım. Sahibinden virgülsüz a harfi , be harfi ze harfi. Güzel insan Çünkü sende haklısın Çünkü herkes haklıdır Haklı olmak alışkanlıktır Savaşa girende haklıdır Savaştan kaçan da Savaşı kazanan da haklıdır Mağlup olanda Çünkü kendince herkes haklıdır Benim penceremden bakınca Sende haklısın Benim hakkım olmanı isterdim Tek hakkım vardı Senden yana kullandım Kaybettim Ama bende haklıydım Senden gayrısına yazılmazdı Güzel insan, Mandalina kokuyor avuçlarım Tırnaklarıma bile soğuk doluyor Çöl üşüyor burnumun dumanında Gözümün yaşına bakmıyor kimseler Bu mevsim kimse kimseye bakmıyor Tırmanıyorum yokuşlarda Merdivensiz sokaklar kapıları sobanın başında ısınıyor Ne biçim bu evler Balkonlarına ak düşmüş Çatılarından ağlıyor Yudum yudum üşüyorum Parmaklarım cebimde nöbet tutuyor Telaşla öksürüyor göğsüm Ciğerlerim titriyor Nasırlı bir ayak izi önümde Bana kucak açıyor İçime dolan sıcaktan kirpiklerim terliyor Güzel insan Ellerini nereye koyacağımı bilmediğim Misafirlikte gibiyim Önemli , mühim, özel nasıl denir Ayakların ayak ayak üstüne gelir ye istemsiz Avuçlarında daha önce hiç görmediğin çeşmeler doğar Gözün kamaşır Saçlarında bir şey varmış gibi olursun Ceketin pantolonun mis gibidir Güzel insan Gel, Bu gece güneşin koynunda uyuyalım. Zaten kabız olmuş bir zaman var .İzinsiz elma armut ne bulursak alalım bu bahçeden. Sonra ağacın birine , teşekkürler amca ,dayı, teyze yazalım. Helallik isteyelim. Bu mevsim insan bulmak zor bu şehirde. Kar yağdımı yükseklere , insanlık yerlere iniyor . Ümitlerim çok korkuyor nedense. Korkuluk yaptırmak istiyorum zemin katta yaşadığım evin pencerelerine. Sıradan bir yaşlı amca gibi geldi. Sıradışı hikayeler anlattı ve gitti. Günümün şiir uçlarına değdi. Köpüğü bol bir çay pişirdi güzel kadın, yağmur gibi gülümsedi. Şu aralar kalemimden doğan kelimeler kadeh tokuşurken, oruç açmamış virgüllerim noktalarım ünlemlerim soru işaretlerim iftar yapacağı bir yemek bekliyor. Uçurduğum balon , gökyüzüne armağan olsun. Elimi sıvazlayan ip ,çocuğunu askere uğurlamış anne gibi hüzünle bakıyor yüzüme .Sevdiğinin kahkahalarında boğulan sağır , kilometrelerce yakında bir mutluluk.Hiç , Yoktan iyidir. Yüklə 220,1 Kb. Dostları ilə paylaş:
|