H. Fırat (Not 1: Parentez içindeki rakamlar kitabın orjinal sayfa numarasıdır. Sayfa numaraları o sayfanın sonunu işaretler)

Emperyalizmin Dünya Bankası, Dünya Ticaret Örgütü ve İMF aracılığıyla sistemin birçok bağımlı ülkesine dayattığı sosyal yıkım programlarının kırsal emekçiler ve bu ülkelerin tarımı için yarattığı sonuçlara buradan da bakmalıyız. Afrika’da neden gitgide daha büyük insan kitlelerinin besin yetersizliğinden ve açlıktan kırılmaya mahkum hale geldiğini buradan giderek de düşünmeliyiz.

***

Genel planda emperyalist küreselleşmenin dünya ölçüsünde yolaçtığı sorunlar ve sonuçlar üzerinde durarak; bunun, kapitalizmin programımızda ortaya konulan o en temel gerçekleri ve yasallıkları ile bağını kurmaya çalıştım. Bunu biraz da bilerek, somut bir amaç gözeterek yaptım. Partimizin programından daha işlevsel bir biçimde yararlanılabilmesi için yaptım. Olaylara ve süreçlere bakarken, Parti programımızdan en iyi biçimde yararlanmak, sorunlara buradan bakmayı bir alışkanlık haline getirmek, Parti Programını bu açıdan ve bu çerçevede günlük planda teorik ve politik bir silah olarak kullanmayı başarabilmek, bunun öğrenmenin özel önemine işaret etmek için yaptım bunu.

Kızıl Bayrak (Sayı: 2001/9, 3 Mart 2001)(220)

****************************************************

G-8 Zirvesi (Cenova, Temmuz ‘01)(221)...(222)

****************************************************

Cenova’daki “savaş durumu”nun politik anlamı ve önemi

Cenova’da “savaş durumu”

Son günlerde tüm dünyada dikkatler İtalya’nın Cenova kentinde toplanacak olan G-8 Zirvesi'ne odaklanmış durumda. Basın-yayın organları sürekli olarak zirveye ilişkin hazırlıklar konusunda haberler yayınlıyorlar. Fakat bu haberler zirvesinin kendisinden, kendi gündeminden çok, zirveye karşı hazırlanan büyük protesto gösterileri ve İtalyan polisinin buna yönelik önlemlerinden oluşuyor. Geçmişte sessiz sedasız toplanan ve daha çok uzmanlarca izlenen bu tür zirveleri artık günler haftalar öncesinden yüzmilyonlarca insanın ilgi odağı haline getiren de bu zaten.

1999 yılı Kasım’ında ABD’nin Seattle kentinde Dünya Ticaret Örgütü toplantısına karşı patlak veren büyük pro(223)testo gösterilerinden beri bu türden zirveler dünyanın emperyalist efendileri için büyük sıkıntıların kaynağı haline gelmiştir. Seattle ile başlayan bu ilk büyük protesto Melbourn, Prag, Nice, Quebeck ve en son olarak da Göteborg üzerinden dalga dalga yayıldı. Bu zincirin yeni halkası bugüne kadarki gösterilerin en kitleseline sahne olacak olan Cenova’dır.

Emperyalist şefler halen önden planladıkları kararları bu zirvelerde aynen almayı sürdürmekle birlikte (Seattle’da bu fiilen engellenmişti) bu işi artık eskisi gibi huzurlu ortamlarda yapamamaktadırlar. Büyük ve öfkeli protestoların basıncı altında ve yarattığı sorunlar karşısında, gelinen yerde bu tür zirvelerin nerede ve nasıl toplanacağı da ciddi bir sorun haline gelmiştir. Zirvelerin emperyalist düzenleyicileri toplantılarını açık denizlerdeki gemilerde, ulaşılması güç adalarda ve hatta belli bir mekanda bir araya gelmeden internet üzerinden, yani sanal dünyada yapmayı bile düşünüp tartışabilmektedirler.

Gerçi Cenova’daki yeni zirveye yönelik olağanüstü polisiye önlemler bu tür alternatifleri çok da aratmıyor. Toplantının yapılacağı bölge günler öncesinden adeta bir savaş bölgesi haline getirildi. İlan edilen geniş “kırmızı bölge”de tüm sokaklar demir kafeslerle örüldü. Toplantının yapılacağı saray çelik duvarlarla çevrildi. Kırmızı bölgede yaşayan insanlar günler öncesinden bir tür hapsedildi. İtalyan polisi işi, yeraltından sızmaları engellemek için kanalizasyon kapaklarını kaynaklamaya kadar vardırdı. Önlemler kapsamında onbinlerce polis, asker ve özel kuvvetin yanı sıra savaş gemileri ve helikopterler de seferber edilmiş durumda. İtalya sınır girişlerinde adeta bir terör havası estiriliyor. Öteki Avrupa ülkelerinin polisi ile yakın işbirliği halinde çeşitli ülkelerden gelen protestocuların ülkeye girişi keyfi gerekçelerle engellenmeye çalışılıyor, önden kiralanan trenlerin(224)seyahati durduruluyor. “Kırmızı bölge”de ilk planda 200 ceset torbasını hazır halde bulundurmak yoluna gidilmesi, yaratılmak isetenen terör ve korku atmosferinin çarpıcı bir göstergesi durumunda.

Bütün bu olağanüstü polisiye önlemler kuşkusuz protesto gösterilerinin çapıyla ve protestocu kitlenin öfkeli kararlılığıyla yakından bağlantılıdır. Fakat sorun hiç de bundan ibaret değildir. Emperyalistler giderek büyüyen bu tür büyük protestoların ağırlığından kurtulmak için onları bilinçli provokasyonlarla kriminalize etmeye çalışmaktadırlar. Bu tutumun son örneği Göteborg’da görüldü. Ilımlılığıyla tanınan İsveç’te polis göstericilere karşı silah kullandı, ağır bir biçimde yaralananlar oldu. Çok sayıda gösterici tutuklandı ve bunların bir kısmının tutukluluğu halen de sürüyor. İsveç başbakanı göstericileri politik değil fakat “kriminal” suçlular ilan ederek, bu azgın polis terörünü savundu ve meşrulaştırmaya çalıştı. Başında İtalyan Gladio’su ile bağlantılı P-2 Mason Locası’na mensup Berlusconi’nin bulunduğu ve içinde İtalyan faşist partilerinin de yer aldığı bugünkü İtalyan hükümetinin, 20-22 Temmuz günleri gerçekleşecek ve bugüne kadar gerçekleşenlerin en kitlesel örneğini oluşturacak olan gösterilere karşı tutumu ve muhtemel provokasyonları, bu alandaki yeni adımlar konusunda da bir fikir verecektir.

Emperyalist medyanın bu tür gösterileri yansıtış tarzı da bu çabaların bir parçasıdır. Seattle’dan beri bu eylemler her defasında onbinlerce işçi ve emekçinin katıldığı büyük protesto gösterileri halinde gerçekleştiği halde, emperyalist medya bu gerçeği özel bir tutumla gizlemektedir. Bilinçli bir tutumla daha çok öfkeli gençlik gruplarının polisle çatışmalarını önplana çıkarmaktadır. (Bu tutumun ne anlama geldiğini ve neye hizmet ettiğini biz Türkiye’deki örneklerinden de yakınen biliyoruz.)(225)