Türkiye’de belediyeler, konunun uzmanlarının ifadesiyle, tam bir merkezi “vesayet rejimi”ne tabidirler. “1930’da çıkarılan ve önemli ölçüde hala yürürlükte olan Belediyeler Yasası, bir vesayet rejimi öngörmekte”dir. “Belediyeler bu yasayla adına vesayet de nilen ağır bir merkezi hükümet denetimi altına sokulmuşlardır.” “1580 sayılı Belediyele Yasası 1930 yılında kabul edilmiştir. Yasa zaman içinde bir takım değişikliklere uğramış olsa da temeldeki mantığı ve öngörülen örgütlenme biçimi 1924, 1961 ve 1982 ana yasaları dönemlerinde hemen hemen aynı kalmıştır. 1580 sayılı yasanın temel kabulü, belediyeleri merkezi hükümetin doğal bir uzantısı olarak kabul etmesidir.” “Sonuçta belediyeler, karar alma süreçlerinde, kaynak ve yetki kullanımlarında ve hatta haberleş melerinde merkezi yönetimlerin sıkı ve ayrıntılı bir denetimine sokulmuşlardır.” “... Baskı ve kontrol altında tutma çabası te melde iki alanda yoğunlaşmaktadır: Yönetsel ve parasal.” (Korel Göymen, “Türkiye’de Yerel Yönetim”, Cumhuriyet Dönemi Tür(114) kiye Ansiklopedisi, İletişim Yay., C. 10, s. 2838, 2841 ve 2842)
