İlkin, her kapitalist ülkede olduğu gibi bugünün Türkiye’sinde de, sermaye sınıfının merkezi olarak kurulmuş sağlam bir iktidarı vardır ve bu iktidar binbir kolla yerel planda da hüküm sürmekte dir. Sermayenin bu merkezi iktidarı yıkılmadıkça, yerine işçi sını fının devrimci iktidarı kurulmadıkça, salt belediye yönetimleri üzerinden yerelde halk iktidarlaşmasından sözetmek, emekçi kit leleri dayanaksız hayallerle aldatmak demektir.
Öte yandan, temel zenginlikler ve kaynaklar sermaye sınıfının özel mülkü olarak kaldığı, yanısıra devlet bütçesi de bu sınıfın hiz metinde kullanıldığı sürece, yerel planda halkın herhangi bir temel sorununu çözmek olanaklı değildir. Salt belediye yönetimlerini al makla sorunların çözülebileceğini iddia etmek, toplumumuzun bu temel önemde gerçeğini gizlemek, emekçileri bir başka yönden ka baca aldatmak demektir.
Sonuç olarak, “Demokratik Güçbirliği” adı altında ortaya çıkan reformist sol partiler, bu çifte aldatmacayla gerçekte sermaye dü (158)zenine hizmet etmektedirler. Onların, dün sermayeye hizmette ku sur etmediğini kanıtlamış düzen partileriyle bugün bu kadar rahat birleşebilmelerinin gerisinde de zaten bu aynı gerçek vardır.
