Şimdi ise aynı parlamentarist tasfiyeci çizgi, artık her türlü ilke ve ölçünün bir yana bırakıldığı, program ve politikaya ilişkin tat sız sorunların “safları böleceği” kaygısıyla kategorik olarak tar tışma dışı tutulduğu, tüm tartışmanın adayların nasıl saptanacağı(24)ve kimlerden oluşacağı ekseninde sürdürüldüğü, buna ilişkin açık gizli hararetli tartışma ve pazarlıkların yapıldığı “bağımsız aday lar bloku” üzerinden sürdürülmektedir. Bu ilkeden yoksun şekil siz yeni “blok”ta tüm kaygılar ne edip edip meclise bir grup sok maya endekslenmekte, “23 Temmuz sabahı yeni bir Türkiye’ye uyanmak” üzerine tatlı hayaller kurulmakta, içlerinden bazıları işi meclise sokulacak grubun “gölge kabine” gibi çalışarak gele ceğin iktidarı için halka güven vermek olanağı bulacağını söyle meye vardırabilmektedir.
