H. Fırat (Not 1: Parentez içindeki rakamlar kitabın orjinal sayfa numarasıdır. Sayfa numaraları o sayfanın sonunu işaretler)

Kongresi üzerinden MLKP’nin önüne konulan görüş, politika ve dolayısıyla pratik davranış çizgisinin anlamı tamı tamına budur ve nitekim sonuçları da buna uygun olmuştur.

Bu PKK kaynaklı bakışaçısıyla kendi gözlerine mil çeken kuyrukçu oportünizm, 2. Kongre değerlendirmeleri üzerinden, olup biten herşeyi artık bu kalıba dökmeye, böylece mazur göstermeye ve bilgiççe havalarda devrimci hareketi buna inandırmaya çalışıyor.

Bazı örnekler üzerinden bunu daha somut olarak görelim.

PKK, Kürt sorununun çözümünde emperyalizmden medet mi umuyor, ABD’den AGİK’e kadar tüm emperyalist devletleri ve kuruluşları soruna el koymaya mı çağırıyor? Kuyrukçu oportünizme göre bunda anlaşılmayacak ne var ki; bunlar, “üçüncü kuvvetleri devreye sokma”ya yönelik diplomatik hamlelerden, bunun ifadesi ustalıklı taktik adımlardan başka nedir ki! Okuyoruz: “PKK, bu süreçte, uluslararası diplomasi taktiğini ve buna bağlı ‘siyasal çözüm’ tezini yükselterek, emperyalist devletleri Türkiye’ye mali ve askeri desteği kesmelerini, kirli savaşı durdurma yolunda baskı uygulamalarını sağlamaya çalıştı” (s. 250).