Bu herkesi ferahlatan açıklamada bir vuruşta elde edilmiş iki sonuçla yüzyüzeyiz. Bir, “ulusal hareketlerde bu taktik savru luşları ve pragmatist tutumlar”ın olması olağandır, onlara neden “ulusal hareket” denildiğini bu kadar kolay unutmamak gerekir; ve iki, ne mutlu ki bizdeki “ulusal hareket”, PKK, bunları kendi “devrimci yürüyüşünün prangası haline getirme”yerek devrimci stratejik hatta ilerleyişini sürdürmektedir. Kısacık bir cümlenin içine sıkıştırılmış bu iki önemli sonuçtan ilki, PKK’nin reformist her açılımını ve adımını oportünistçe mazur göstermek için yerine(196)göre kullanılacak bir maymuncuk; ve ikincisi, PKK’nin stratejik doğrultusunun sağlamlığına yönelik oportünist bir kör inanç an lamına geliyor.
