Fakat bir dizi gelişmenin yanı sıra giderek hareketin önderliğini daha gerçekçi bir tarzda algılamanın da etkisiyle, bu tutum ‘90’lı ilk yıllardan itibaren değişmeye başladı. Ulusal hareketin salt ulusal istemlere bağlı bir çerçevede gelişmesi, sınıf mücadelesine zemin oluşturacak ve Kürt emekçilerinin Türk emekçileriyle devrimci birleşme zeminini güçlendirecek toplumsal sorunların kategorik olarak dışlanması, Kürt orta burjuvazisinin sınıfsal korkularını ve kaygılarını önemli ölçüde giderdi. Belli kesimler ulusal hareketten yana bir tutum almaya başladılar, adım adım hareket(216)içinde etkinlik sağladılar ve böylece, onun giderek daha ılımlı ve uzlaşmacı bir çizgiye geçişini kolaylaştırıp hızlandırdılar.