Dolayısıyla olup bitenler, büyük bir bölümüyle 12 Eylül ye (32)nilgisi ile başlayan sürecin tasfiyeci liberal bir ürünü olan bu günkü reformist sol grup ve çevreler yığınının bağımsız varlık id dialarını tümüyle yitirdiklerini göstermektedir. Onlar çoktandır burjuva politikasının yarattığı boşluklarda kendilerine yeni yaşam alanları aramakta ve bunu da parlamenter yaşama katılabilmekte görmektedirler. Düzen solunun sol söylemle biçimsel bağını ke sebilecek denli gericileşmesi, onları bu konuda ayrıca cesaretlen dirip heveslendirmektedir. Fakat bunu bile kendi bağımsız ko numlarıyla yapabilecek bir güç ve iradeden tümüyle yoksun olduklarını yılların olayları göstermektedir. Kürt hareketi neyi ter cih ediyorsa onun ardından sürüklenmek tam da bundan dolayıdır. Ne de olsa “iyi bir planla” meclise “50’den fazla” sol parlamenter sokmak heves ve hayalleri de gerçekte tümüyle Kürt halkının oy ları üzerinden yapılan hesaplara dayalıdır.
