“Kürt ulusal devrimi”nin sürdüğünün düşünüldüğü bir sırada(261)bile tasfiyeci kabul edilen bir “strateji”, ortada artık böyle bir “devrimci” güvencenin de kalmadığı bir evrede tümden tasfiyeci bir anlam taşıyor demektir. Ama MLKP, temel belgelerindeki bu kesin belirlemelere rağmen, İmralı teslimiyetinin ardından usulca bu yeni tasfiyeci platforma kayabilmiştir. Devrimci iddia ve birikimini “burjuva demokrasisinin yedeğine bağlayarak kurban etme”de bir sakınca görmeyebilmiştir.
II. Kongre Belgeleri: Devrim, reformizm ve “genel sol birlik”