Politik Rapor'u, kendi ifadesiyle “iki kongre arası dönemin en önemli gelişmesi” olan Kürt sorunu/hareketi üzerinden, ayrıntılı olarak görmüş bulunuyoruz. Buradaki iki önemli sonuç, İmralı son (281)rasındaki özeleştirinin geri alınması ve Kürt hareketinin ardından sürükleniş çizgisine açıktan dönüştür.
Rapor'un iki kongre arası siyasal gelişmelere ilişkin genel geçer “analiz”leri özel bir anlam taşımıyor. Nispeten ilgi çeke bilecek bölüm “Olanaklar, Olgular ve Gelişmenin Yönü” başlıklı son bölüm olabilirdi. Burada ise, bir yandan gelişmelerin adım adım “devrimci durum yönünde ilerlediği” üzerine büyük umutlar (s. 119 ve 122) ortaya konuluyor, öte yandan “önderlik boşluğu doldurulmazsa” eğer “işçi ve halk hareketinin bir çürüme sürecine girmesi” tehlikesi üzerine karamsar (s. 117-118) saptamalar yapılıyor. (Politik Rapor'dan tüm aktarmalar
