Oysa geldiğimiz noktada her iki kanadıyla da geleneksel sol ha reket artık niteliğe bakmıyor, izlediği çizgiye bakmıyor, ciddiyeti ve samimiyeti umursamıyor; şu veye bu biçimde bir şeyler yapmış olarak elde tutulanı korumak, ne pahasına olursa olsun yeni bazı güçler kazanmak kaygısıyla hareket ediyor. Buna dayalı amaçsız ve pragmatist bir politik çizgi izliyor. Bu kaygıya dayalı yeni po litik “açılımlar” yapıyor, düne kadar reddettiği ilişkilere giriyor, il kesiz ittifak platformları kuruyor. Oysa bu yolla elde edilecek ola nın ya da daha doğrusu elde edilecek sanılanın hiçbir kıymeti yok. İdeoloji ve politik çizgide bir ciddiyetiniz ve tutarlılığınız yoksa, ilkesel ve stratejik olanı artık umursamaz duruma gelmişseniz, dev rimcilikle reformizmi birbirinden ayıran en temel ayırım çizgile rini gönlü rahat bir biçimde bir yana bırakabiliyorsanız, sizin için aslolan artık günü ve görüntüyü kurtarmak haline gelmişse, güç ol sanız ne ifade eder ki? Kaldi ki bununla güç de olunmaz, bu ze minde güçlenme olmaz, yalnızca hüsran ve tükeniş yaşanır.
