Rosa Luxemburg, Alman sosyal-demokrasisi reformizm yo luyla kitleleri kolay kazanabileceğine inanıyor, oysa Bolşevikler bunun tam tersinin doğru olduğunu kanıtladılar, diyor. Kitleleri devrime kazanmanın yolu devrimci politika ve taktikler izlemek ten geçer, demek istiyor. Bolşevikler devrimci politika ve taktik lerle kitlelerin kazanılabileceğini gösterdiler. Çünkü devrimci tak tik, temelde kitlelerin çıkarlarına ve gerçek ihtiyaçlarına uygun düşer.
Elbette bunu mekanik değil fakat diyalektik bir biçimde kav ramak gerekir. Öylesine özel tarihi koşullarla yüzyüze kalabilirsi niz ki, ilkelere bağlı kaldığınızda ve devrimci taktik izlediğinizde uzun dönemler etkili olmayabilirsiniz de. Ama bu durumda sabırlı ve inatçı olacak, ilkelerinize ve devrimci taktiğinize sadık kalacak, izlediğiniz politikaların güç kazanacağı zamanı, deyim uygunsa sı ranızı bekleyeceksiniz. Bukalemun gibi o günkü sosyal ortama uy mayacaksınız. Çizgiyi somut koşullara uydurmak demek, kendi te mel ilkelerinizi bir yana bırakmak demek değildir. O günün gerçekliğini de hesaba katarak gerekli esnekliği göstermek, fakat asla ilkelere dayalı konumunuzu bozmaksızın sabırlı ve sebatkar davranmak demektir. Örneğin, evet ben devrimci amaçlar güdü yorum, devrimci ilkelerime ve çizgime sadık kalacağım, ama bu (311)nun şu görünür zaman dilimi içerisinde fazla bir sonuç yaratma yacağını da bileceğim, soluğumu tutacağım, dönemimi ve dolayı sıyla sıramı bekleyeceğim, her türlü olanağı ve fırsatı da kullan masını bilerek geleceğe hazırlık yapacağım der, bunun sağladığı bir soluk ve sabırla davranırsınız. Küçük-burjuva sabırsızlığı içinde olanlar bu ilkesel tutarlılığı gösteremezler ve sanıldığı gibi her za man maceracı bir çizgiye değil, tersine çoğu kere reformizme ka yarlar. Türkiye solunun şu on yılında sayısız örneklerini görüp iz lediğimiz gibi.
