Her iki kanadıyla geleneksel sol hareketin bugünkü tablosu üzerine ortaya konulanlar belki biraz iç karartıcı bir manzara oluşturuyor. Yine de bu manzaraya bakıp “sol hareketin durumu buysa!” karamsarlığına kapılmak için ortada bir neden olduğunu sanmıyorum. Komünistlerin 15 yıl öncesine ait değerlendirmelerine de burada özellikle bu nedenle işaret ediyorum. Zamanında yapılmış bu değerlendirmelerde, küçük-burjuva devrimci-demokrat akımlar işleri artık eskisi gibi sürderemezler; kendilerini yenileyemezlerse eğer zamanla ya reformizme kayarlar, ya da tümden yok olup giderler deniliyor. Yıllar içinde ve bugün ortaya çıkan sonuç, tutuculuk durumunda yaşanması kaçınılmaz olan akibetle ilgili olarak, yıllar öncesinden ortaya konulmuş bir öngörünün doğrulanmasından başka nedir ki?