Çürüyen ve gömülmeyi bekleyen cumhuriyeti “tarihe havale edecek kuvvetler”i sıralarken de, ilk sırayı işçi sınıfı, ikinci sıraya “Kürt halkının eşitlik, özgürlük ve gönüllü birlik” mücadelesini, ve üçüncü sıraya ise köylülüğü koyuyordu. “Kemalist Devrim-1/Teorik çerçeve” kitabına yazılan uzun önsözden özetlediğimiz bu görüşler, aynı yerde çok net ve Perinçek’in bugünkü çizgisiyle karşılaştırıldığında ibret verici bir görüntü ortaya çıkaran şu tespit ile(343)birleşiyordu: “Kemalizm, rolünü oynamış ve tarihte kalmıştır.”