Burjuva reformizmi, işçi hareketinin bağımsız sınıf kimliği kazanmasının değil yalnızca, genel devrim mücadelesinin de en bü yük engelidir. Reformist hareket devrimin dalgakıranıdır. Hoşnut suzlukla düzenden kopan yığınlar için yeni bir tuzaktır. Reformist hareketin gücü, devrimin maddi ve potansiyel güçlerini emip erit mesinden kaynaklanıyor. Reformist hareketin güçlenmesi dev rimci hareketin güç kaybetmesidir, aradaki ilişki ters orantılıdır. Re formist hareketin güç kazanması ve hükümet olmasıyla devrim mücadelesi için daha elverişli koşulların doğacağını sananlar gaf let içindedirler. Böyleleri uzun vadeli perspektifleri ve çıkarları bir yana koymaktadırlar. Reformist hareketin bazı geçici tavizleri, devrimci kitle potansiyelini eritip düzene bağlamanın karşılığı olarak sağladığının bilincinde değildirler. Bu tür iğreti “kazançlar” devrimi zayıflatma, yığınları devrimden alıkoyma pahasınadır.
