Bu bize politikanın sahibi Abdullah Öcalan liderliğindeki Kürt hareketinin yeni konum ve kimliği hakkında da dolaysız bir fikir vermektedir. Kürt hareketi için bu konum ve kimliğin belirsiz ya da tartışmalı bir yanı kalmamıştır. İmralı sonrası değişimin Kürt ha reketinde yarattığı sindirilmiş yeni konum ve kimlik gerçekte tamı tamına budur. Atgözlüğü takmış bazıları hala da “Kürdistan devrimi” üzerine güzellemelerini sürdürüp bunu müzmin kuyrukçu çizginin mazereti olarak kullanmaya çalışsalar da, günü müzün PKK-DTP çizgisindeki Kürt hareketi gerçekte dört dörtlük bir sosyal-demokrat hareket konumundadır. Ezilen ulus hareketi ol ması onun özgün yanını oluşturmaktadır, fakat bu benimsenen yeni dünya görüşü ve felsefenin özünü değiştirmemektedir. Top luma, sınıflara, sınıf mücadelesine, devlete, demokrasiye, dünya sistemine, uluslararası ilişkilere bakış üzerinden, özetle tüm temel önemde toplumsal ve siyasal sorunların ele alınışı üzerinden yan sıyan, sosyal-demokrat bir dünya görüşüdür. “Zeytin Dalı” önerisi ve “yerli Prodi” arayışının Kürt hareketinin genelinde bu denli ko lay kabul görmesinin gerisinde de, benimsenmiş ve sindirilmiş bu yeni kimlik vardır. Tüm sorun resmi düzen siyasetinin bu yeni kim liği kendi legalitesi içine almasında zorlanmasından çıkmaktadır. Bu zorlanmanın gerisinde ise, uzun onyılların inkarcılığından ve özel olarak da son 20 yılın kirli savaş döneminden beslenen aşırı(48)gerici-şoven birikimin yanısıra, bölgesel bir karakteri olan ve çö zümü bölge çapında gündemde bulunan Kürt sorununun dizgin lenmesi kolay olmayan potansiyel dinamiklerinden duyulan ye rinde korkular vardır. Kürt sorunu bölgesel değil de salt Türkiye’ye özgü bir sorun olsaydı, bu denli ılımlı ve uyumlu bir çizgiye kay mış bir Kürt hareketi ile ilişkilerin seyri büyük ölçüde başka ola bilirdi. (Şu son dönemde yeniden sıklıkla tekrarlanan İspanya ör neğinin Türkiye’den temel önemde bir farkı tam da buradadır.)
