DHKP-C çizgisindeki yayınlar durmadan tüm muhalefet güçlerinin “asgari müştereklerde birliği”nden sözediyorlar. Bilindiği gibi tüm muhalefet güçleri kavramı solun tüm kesimlerini kapsar,(414)ki zaten arkadaşlar da bu anlamda kullanıyorlar. Peki devrimci parti ve örgütlerin kendi aralarındaki “asgari müşterekleri” ile devrimci blokun reformist sol akımlarla girişeceği koşullara bağlı işbirliğinin “asgari müşterekleri” aynı mıdır? Burada, ifadesini reformcu ve devrimci kimliklerde bulan açık bir uçurum yok mudur? Faşist terör herkese yöneliyor, herkes baskıdan payını alıyor, dolayısıyla bu durumda olan herkes biraraya gelmelidir, ortak bir “muhalefet cephesi” kurmalıdır türünden duygusal tonlar da içeren bir muhakeme tarzı bu temel politik gerçeği örtebilir mi?