H. Fırat (Not 1: Parentez içindeki rakamlar kitabın orjinal sayfa numarasıdır. Sayfa numaraları o sayfanın sonunu işaretler)

“Herkesin bildiği” bu üç temel nokta, EMEP şahsında liberal sola yöneltilen devrimci eleştirinin de üç temel başlığını oluşturuyor:

1- AKP karşıtlığına dayalı platform (“...AKP’nin önünü kesmekle sınırlı davranılamaz.”).

2- “Belediye sosyalizmi” (“...mevcut düzen çerçevesinde ‘yerel kurtuluş’lar olanaklı değildir.”).

3- Her türlü iktidar perspektifinin yitirilmesi (“...iktidar sorunu tayin edicidir.”).(87)

“Orta malı” gerçekler havasında sunulsa ve gerisin geri seçimlerde izlenen liberal çizginin savunulmasına bağlansa da, Mustafa Yalçıner’in bunları anımsatmak ihtiyacı duyması elbette nedensiz değildi ve artık ağırlığı taşınamaz duruma gelen iç sıkıntının bir ilk dışavurumuydu.

Devamı Evrensel'de, A. Cihan Soylu’nun 26 Şubat ve onu izleyen 1 Mart tarihli yazılarıyla, daha açık biçimde geldi. Bazı temel gerçekleri o değilden hatırlatan bu yazıların, daha yakından göreceğimiz gibi, gerçekte özel bir anlamı ve önemi vardı. EMEP’in işleri kenardan götüren akıl hocaları, iki ayı aşkın bir süredir en bayağı bir reformizmin ifadesi olarak EMEP yöneticileri ve Evrensel yazarları tarafından savunulagelen burjuva liberal hayallere nihayet bir ölçüde olsun müdahale etmek ihtiyacı duymuşlardı. Kuşkusuz onlar bunu kendilerine yakışan bir tarzda yapacaklardı; hatalara yaklaşımda açıklık ve ciddiyet, samimiyet ve dürüstlük, yozlaşmış oportünizmin tutumu ve yöntemi olacak değildi herhalde.