Burada bizi özellikle bu son vurgular, “seçimler ve buıjuva par lamentosunun gerçek işlevi ve içyüzüne ilişkin suskunluk” so runu ilgilendirmektedir. “Güçbirliği”nin zaten “sosyal-demokrat” kimlik taşıyan ve dolayısıyla parlamentoculuğu kusur saymak bir(125)yana temel siyasal yaşam biçimi ve alanı olarak gören öteki bile şenlerini bir yana bırakıyoruz. Somut olarak hala da “sosyalist” ge çinen EMEP ile SDP’ye bakıyoruz.
Yerel seçimlere ilişkin olarak ayları bulan propagandası bo yunca EMEP yöneticileri ve yazarlarının ağzından burjuva düzen altında seçimlerin gerçek işlevine ilişkin ve dolayısıyla burjuva parlamentarizmine karşı tek kelime çıkmış değil. Buna liberal aşırı lıkları kenardan dengelemeye çalışan akıl hocalarının köşe yazıları da dahil. Bunu elbette bir rastlantı sayamayız. Daha önce de vur gulamıştık; gerçekte bu adamlar, seçimler ve burjuva parlamentosu karşısında devrimci ilkesel tutumun ne olduğunu ve neleri gerek tirdiğini iyi biliyorlar. Fakat bildiklerini bile bile bir yana bırakı yorlar ve bugünkü liberal oportünist tutumu izliyorlar. Çünkü on lar bugün geldikleri yerin anlamını ve dolayısıyla gereklerini de iyi biliyorlar ve tutarlılık göstererek buna uygun davranıyorlar. Tu tarsızlıkları, ikiyüzlülükleri de denebilir, buna rağmen hala da sos yalist olduklarını iddia etmelerindedir.
