Bu temel ve ertelenemez tarihi görevden hareketle ve “Ulus lararası komünist hareketin en güçlü seksiyonu” olarak bu kez kendine özel bir misyon atfetmemesini önceki gülünç denemelerin sağladığı bir olgunlaşma belirtisi sayabiliriz. Fakat yine de sözkonusu olan MLKP olunca, bu alanda kendisini de kapsayan her iddia, doğası gereği bir ciddiyetsizlik örneği olarak kalıyor. Daha ideolojik ve programatik olarak kendi ekseni üzerinde bile dura mayan, ona buna özenmekten, onun bunun kuyruğunda sürüklen(179)mekten bir türlü kurtulamayan; yıllardır ideolojik ve örgütsel kriz için bunalan; beş yıllık bir dönemin ardından toplanan bir kon grenin artık gizlenemeyen fiyaskosunun da açıkça tanıklık ettiği gibi, kendini devrimci temeller üzerinde yenilemek ya da ilkeli bir iç hesaplaşma ile kendini aşmak yeteneğinden tümüyle yoksun olan bir hareketin, buna rağmen kalkıp kendine enternasyonal misyon lar biçmesi, kendini bile bile gülünç durumlara düşürmekten başka ne anlama gelir ki?
