Bütün bunlar yeterince açıktır ve kuşkusuz herkesçe de iyi kötü bilinmektedir. Fakat buna rağmen bugünün devrimci grupları büyük bir bölümüyle, her seçim döneminde olduğu gibi bugün se çim döneminde de elleri böğründe olayları izlemek yolunu tutu yorlar. Düne kadar bunun gerekçesi boykot taktiği idi ve bu sözde taktik 12 Eylül öncesinin yeni döneme sorgulanmamış olarak ak tarılan bir kötü mirasıydı. Fakat bugün sürmekte olan apolitizm ar tık boykot adına bile savunulamıyor, siyasal yaşamın yoğunlaştığı,(26)kitlelerin siyasal parti ve güçlerin temel sorunlara ilişkin görüş ve politikalarına ilgisinin olağan dönemlere göre nispeten arttığı bir dönemi kelimenin en tam anlamıyla bir politik edilgenlik içinde ge çirmektedirler. Devrimi, devrimciliği temsil ettiklerini iddia ettik leri halde bu önemli evrede meydanı devrime en büyük zararı ve ren reformist-tasfıyeci sola bırakmaktadırlar.
