Teslimiyetçi Kürt cephesinin emperyalizmden ve başta TÜSİAD oligarkları olmak üzere işbirlikçi tekelci sermayeden demokrasi beklemesi, Kürt sorununun çözümünü de bu gericilik odaklarından gelecek bu sözde demokrasiye endekslemesi herhangi bir yenilik taşımamaktadır. Kürt hareketi “siyasal çözüm” çizgisine kaydığından beri bu böyledir. Şu farkla ki, İmralı teslimiyeti ile bir likte artık tüm umutlar buna bağlanmış, tüm çabalar buna endekslenmiştir. “Kopenhag Kriterleri” teslimiyetçi Kürt hareketinin bi ricik demokrasi referansı ve programıdır. Bu Kürt sorununa düşünülen sözde çözümün çerçevesini de vermektedir. Bu ko numa düşmüş bir Kürt hareketi her türlü gerçek sol ve demokra tik değerden kopmuş sayılmalıdır. Bu konumuyla bu hareket, Perinçekçi İP’in yaşadığı türden bir ideolojik çürümeyi ve politik dejenerasyonu kendi cephesinden yaşamaktadır.
