Devrimci örgütlerin güç ve eylem birliği devrimci bir siyasal mücadele platformu demektir. İşin doğası gereği, bu platform ken dini açık bir devrimci kimlik üzerinden tanımlamak durumunda dır. Bunun genel çerçevesi, mevcut toplumsal ve siyasal düzen karşısında devrim hedefiyle hareket etmek, devrimci iktidar pers pektifini savunmaktır. Bu çok genel, elbette bu haliyle farklı yo rumlara hayli açık bir platformdur. Fakat buna rağmen genel ve asgari bir devrimci çerçeveyi bize veren de budur. Bundan ötesi devrimci strateji tartışmalarına girer ki, bu alanda varlığı kuşku götürmeyen temel farklılıklar asgari müşterekler üzerinde oluştu rulmuş bir devrimci eylem birliğini engellemediği gibi, bugünkü koşullarda ilgilendirmez de. Siyasal mücadele sürecinin solun bün yesinde yarattığı somut saflaşma asgari devrimci kimliği taşıyan akımları zaten iyi-kötü netleştirdiği için, bugün mevcut birlik gi rişimini oluşturan örgütler arasında bu konuda belirgin bir görüş farklılığı da yoktur. Genel eğilim reformist solu dışında bırakan (dahası etkisizleştirmeyi hedef alan) ortak bir devrimci eksen ya ratabilmek yönündedir. Önemli ve acil olan bunun gereklerini ye rine getirebilmektir.
Birliğin genel devrimci zemini alanındaki açıklık mevcut güç ve eylem birliğini sağlıklı ve kalıcı kılabilmenin temel bir önko şuludur. Yakın geçmişteki başarısız DDGB girişiminin en temel zaafı bu alandaki belirsizliği olduğu için bu noktayı özellikle vur guluyoruz. Bu vurgu çerçevesinde, komünistlerin DDGB’nin bu temel zaafına zamanında yönelttiği eleştirinin özünü toparlayan bir pasajı buraya aktarıyoruz:(395)
