Türkiye solunun tüm kesimlerini “demokrasi mücadelesi” pay dası altında eşitlemek ve birleştirmek gibi geçmişte ve bugün daha çok PKK’nın eğilim duyduğu bir işe bugün Demokratik Muhale fet Meclisleri adı altında DHKC’nin talip olması ciddi bir zaafiyet göstergesidir ve DHKC payına açık bir talihsizliktir.
Öte yandan, siyasal akımların güçbirliği ile farklı kesimlerden kitlelerin birliği, birbirini kesen yönleri olsa da temelde farklı so runlardır. Bunlar farklı düzlemlerdir ve bunu tek bir örgütsel biçim içinde bir sonuca bağlamak bir başka temelsiz girişimdir. Gerekli olan mücadele içinde kitlelerin devrimci birliği ise eğer, bunu ko laylaştırmanın ve gerçekleştirmenin temel koşullarından biri de birleşik bir devrimci eksen yaratabilmektir. Dolayısıyla öncelikli sorun Demokratik Muhalefet Meclisi değil, fakat devrimci güç ve eylem birliğidir.
