H. Fırat (Not 1: Parentez içindeki rakamlar kitabın orjinal sayfa numarasıdır. Sayfa numaraları o sayfanın sonunu işaretler)

“İstanbul dışta tutulursa, 1996 sonrası süreçte belli başlı sanayi kentlerinin ve büyük şehirlerin emekçi semtlerinde sömürü düzenine ve faşizme karşı mücadele adeta dibe vurdu. İstanbul’da da(289)büyük bir gerileme, daralma ve etkisizleşme süreci yaşandı. Hali hazırda bu gerçeklik değiştirilebilmiş değildir.

“Aynı yıllarda komünist ve devrimci hareket de, emekçi semtler cephesinde ciddi bozulmalar yaşadı. Su çürüdükçe suyun içinde hareket edenler de bundan paylarını aldılar. Kitlelere yabancılaşma, ‘zorunlu bağış’, zor kullanımında ilkesizlikler, milis kavramının ve içeriğinin bozulması, düşman sızmalarına açık hale geliş, sempatizan çevrelerde ve tek tek bazı aktivistlerde lümpen-serseri kültürüyle uzlaşma, giderek ona ayak uydurma, disiplin yoksunluğu, politik kötümserlik ve umutsuzluk vb. gerçekler komünist ve devrimci hareketin emekçi semtlerindeki çalışma, örgüt ve militanlarının gerçekleri haline geldi.” (Politik Rapor, s.99-100)(290)

****************************************************

VIII

Bu kafayla “öncü” değil ancak kuyrukçu olunur... (Devam...)

Saçmalıkta akıl almaz ısrar

“Öncü parti”nin bilinci konusunda bir fikir edinmek üzere Politik Rapor'dan kongre kararlarına geçiyoruz. MLKP 3. Kongresi, programdaki bazı küçük değişikliklerin yanısıra “Birlik Kongresi Belgeleri” arasında yer alan “Strateji belgesi”nde de birkaç kelimelik ifade değişiklikleri yapmış bulunuyor (“kongre kararları” derken bunları kastediyoruz). Bundan anlıyoruz ki “Strateji belgesi” de bağlayıcılık bakımından MLKP programı ve tüzüğü ile aynı değerdedir; onda ifade değişiklikleri yapmak bile ancak kongre kararı ile olanaklı olabilmektedir. Bu doğruysa eğer, MLKP 3. Kongresinin bu belgeyi baştan aşağı gözden geçirmesi gerekirdi. Zira burada yer alan değerlendirmelerin önemli bir bölümü ya kendi mantığı içinde bile artık tümüyle geçersiz hale gelmiştir ya da bazı örneklerini görmüş bulunduğumuz gibi pratikte(291)bizzat MLKP tarafından artık terkedilmiş, ortada (kağıt üzerinde!) bırakılmıştır. (Durumun anormalliğini vurgulamak üzere bunu burada hatırlatmakla yetiniyoruz).

MLKP 3. Kongresinin “Strateji belgesi”nde yaptığı ifade değişikleri, “Strateji ve Taktik Belgesinde Düzeltme” başlığı taşıyor. Önce bu “düzeltme” kararının yayınlanmış metnini olduğu gibi görelim:

“Türk-Kürt, alevi-sünni, laik-şeriatçı vb. özgün karşıtlıklara dair Birlik Kongresi belgelerine ve parti çizgisine yapılan eleştiri ve itirazları yanlış bularak reddeden, bu konuda Birlik Kongresi'nin perspektif, analiz ve kararlarını teyit eden 3. Kongremiz, strateji belgesinin ‘c) Devrimimizin gelişme çizgisi üzerine’ başlıklı bölümünde yer alan 'Birincisi, Türkiye’yi antiemperyalist demokratik devrime ve bu devrimin zaferine götürecek olan yolun, burjuvazi-proletarya, devlet-halk vb. açık sınıfsal ve siyasal karşıtlıklar yanı sıra, fakat bunlardan daha çok, Türk-Kürt, sünni-alevi, laik-şeriatçı gibi somut biçimler üzerinde yükselen bir iç savaş ya da savaşlar serisinden geçerek gelişeceğidir,’ biçimindeki kısmın bir ifade eksikliği taşıdığı ve bunun, sorunun konuluşunun özüne uygun tarzda giderilmesi gerektiği düşüncesini yerinde bularak. söz konusu bölümün ‘Birincisi, Türkiye’yi antiemperyalist demokratik devrime ve bu devrimin zaferine götürecek olan yolun, burjuvazi-proletarya, devlet-halk vb. açık sınıfsal ve siyasal karşıtlıkların yanı sıra, faşist diktatörlüğün kışkırtıp örgütleyeceği Türk-Kürt, sünni-alevi, laik-şeriatçı gibi somut biçimler üzerinde yükselen gerici bir iç savaş ya da savaşlar serisinden geçerek gelişeceğidir,’ biçiminde değiştirilmesini kararlaştırır.” (Partinin Sesi, sayı: 36, s. 126)

Herhalde hiçbir şey, MLKP’nin bugünkü teorik ve siyasal kavrayışının gerçekte ne olduğunu bu karar metninden daha iyi özetleyemezdi. Kendi nesnelliği içinde bu karar, gerçek bir kavrayışsızlığı yansıtmanın ötesinde, teorik açıdan bir cehalet ve siyasal açıdan akıl almaz bir sorumsuzluk örneğidir. Devrimci ol(292)mak iddiasındaki bir parti düşününüz ki, kalkıp bugünün Türkiye’sinde hedeflediği devrimin, dahası bu devrimin zaferine giden yolun, sınıfsal karşıtlıkların yanısıra, “faşist diktatörlüğün kışkırtıp örgütleyeceği Türk-Kürt, sünni-alevi, laik-şeriatçı gibi somut biçimler üzerinde yükselen gerici bir iç savaş ya da savaşlar serisinden geçerek gelişeceği”ni söyleyebilsin! Burada bir düşünsel sapmadan çok bir düşünce bozukluğu ile yüzyüzeyiz.

Bu garip düşünce yıllardır “Birlik Kongresi Belgeleri”nin temel metinlerinden biri olan “Strateji belgesi” içinde duruyor. Zamanında, Birlik Kongresinin hemen ertesinde, Perinçek ve bundan bir yıl sonra da MLKP’nin o zamanki reformist “yoldaşlar”ı üzerine atlayıp bu düşünceyle oynamış, onu devrimci hareketi karalamanın bulunmaz bir fırsatı olarak kullanmışlardı. Bunun temel ve bağlayıcı nitelikteki bir belgede hala yer alması, öyle anlaşılıyor ki gelinen yerde MLKP saflarındaki bazı devrimcilerde de rahatsızlık yaratmış, onların eleştiri ve itirazları çerçevesinde konu 3. Kongreye taşınmıştır. Ve MLKP 3. Kongresi bunu, bu yerinde eleştirileri ve itirazları, yıllar sonra da olsa bu budalalık örneği düşüncenin yükünden kurtulmanın bir olanağı olarak değerlendireceğine, tutup onu yeniden “teyid” etmeyi marifet sayabilmiştir. Yaptığı ifade değişiklikleriyle güya kusurlarından arındırarak! Oysa tersine, düzeltilmiş biçimiyle bu düşünce, eskisinden daha saçma bir içeriğe ve anlama büründürülmüştür. Ama MLKP’nin tepesindekilerde bunu görüp anlayacak kafa ve sorumluluk duygusu nerede?