O, yazır: “Xristianlara görə, Allah Dəccalı göndərənədək, səmadan bir insan endirilənədək onun yolunda cihad etmək olmaz. Rafizilərə görə isə Məhəmməd (s) ailəsindən bir nəfər gəlincəyədək, səmadan, “ona tabe olun” - deyə bir səs duyulmayana qədər Allah yolunda cihad etmək olmaz”.
Cavab: Birincisi, şiələrin yekdil rəyinə görə, İslamı qorumaq məqsədi daşıyan müdafiə cihadı üçün məsum imamın şəxsi izninə ehtiyac duyulmur. Bu, bütün müsəlmanlara vacibdir. İmam qeybdə olsa belə müsəlmanlar düşmənin hücumunun qarşısını almalıdırlar. İslam dövlərtlərinin ərazilərini genişləndirmək məqsədi daşıyan ibtidai cihad isə yalnız məsum imam və ya xüsusi naibinin əmri ilə həyata keçə bilər.
İkincisi, təəssübkeş əhli-sünnə mənsubları Əhli-beyt şiələrinin zülmkar padşahların fəthlərinə, apardıqları döyüşlərə qatılmadıqları üçün qəzəblənmiş və onların bu mövqeyini cihada qadağa, xristianlara bənzərlik kimi qiymətləndirmişlər.
Üçüncüsü, əhli-sünnə mənsubları yəhudi və xristianlarla cihadmı edirlər, yoxsa onların dövlətləri yəhudi və xristian müstəmləkəsidir? Hətta yəhudi və xristian qida məhsullarını halal hesab edərək ondan yararlanmırlarmı? Lakin şiələrə gəlincə onların kəsdikləri heyvanın ətini yemir, haram hesab edir və qətllərinə fərman verirlər.
Dostları ilə paylaş: |
