O, yazır: “Yəhudilər talaqı yalnız hər heyz zamanı düzgün hesab edirlər. Rafizilər də eyni fikirdədirlər”.
Cavab: Əgər müəllif “hər heyz” dedikdə heyz vaxtını nəzərdə tutursa, bu, şiəliyə qarşı iftiradır. Çünki şiə fiqhində belə bir hökm mövcud deyil. Əgər müəllifin məqsədi talağın heyz vəziyyəti bitdikdən sonra verildikdə keçərli olmasıdırsa, bəli, bu doğrudur. Bu fikir yalnız şiələrə məxsus deyil. Talağın keçərliliyində bu və ya digər şərtin zərurəti əhli-sünnə və şiələrin yekdilliklə qəbul etdiyi hədislərdə öz əksini tapmışdır. Əhli-sünnənin bütün səhih kitablarında Abdullah ibn Ömərdən nəql olunur ki, o, Peyğəmbər (s) dönəmində öz həyat yoldaşını heyz olduğu halda talaq verdi. Ömər ibn Xəttab Peyğəmbərdən (s) şəriətin bu məsələyə qarşı mövqeyini soruşduqda Peyğəmbər (s) buyurdu: “Ona həyat yoldaşını geri qaytarmasını əmr et. Onu heyzdən qurtarıncaya qədər saxlasın. Sonra bir daha heyz olub heyzdən qurtarsın. Bu zaman onu saxlamaq istəməsə, intim əlaqəyə girmədən talaq versin”.1
