Hegel metinleri İÇİN
Yüklə 0,92 Mb.
|
spät sft. geç später blt. sonra; daha sonra Speise (f) a. besin, yiyecek Spekulation (f) a. kurgu; kurgulama spekulativ sft. kurgul Sperling (m) a. serçe Spezifikation (f) a. tikelleşme spezifisch sft. belirli, tikel spezifizieren eyl. tikelleştirmek Sphäre (f) a. alan; erim spiegeln eyl. parlamak; yansıtmak Spiel (n) a. oyun spielen eyl. oynamak Spielerei (f) a. oyun Spielraum (m) a. oyun alanı, oyun yeri Spitze (f) a. doruk; baş spontan sft. kendiliğinden Spontaneität (f) a. kendiliğindenlik spotten eyl. alay etmek Spottnamen a. takma ad spottweise blt. alaycı bir biçimde Sprache (f) a. dil Sprachforschung a. dil araştırması Sprachgebrauch (m) a. dil kullanımı sprechen eyl. konuşmak Spreu (f) a. saman Sprichwort (n) a. özdeyiş spröde sft. çekingen Spruch (m) a. hüküm, karar; deyiş Sprung (m) a. sıçrama Spur (f) a. iz, belirti Staat (m) a. devlet Staat an sich a. kendinde devlet Staatsmann (m) a. devlet adamı Staatsrechts (n) a. devlet tüzesi Staatswirtscaft a. devlet ekonomisi Stadt (f) a. kent, kasaba Stand (m) a. duracak yer; konum; sınıf, katman Standpunkt (f) a. duruş noktası, bakış açısı stark sft. güçlü, kuvvetli starr sft. devimsiz, durgun, dingin, katı Statistik a. istatistik statt ilg. — yerine Stätte (f) a. yer, konum stattfinden eyl. yer almak, olmak Statue (f) a. yontu staubig sft. tozlu stecken eyl. saklanmak, gizlenmek, gizli yatmak stehen eyl. durmak stehenbleiben eyl. durup kalmak; stehlen eyl. çalmak steif sft. katı, bükülmez, kaba steigern eyl. yükseltmek, arttırmak, yeğinleştirmek Steigerung (f) a. yükseltme, arttırma, yeğinleştirme Stein (m) a. taş, kaya steinern sft. taştan Steinformation a. kaya oluşumu Stelle (f) a. yer, konum stellen eyl. koymak, saptamak; bkz. aufstellen; vorstellen Stellung (f) a. konum, yer Stengel (m) a. gövde Sterben (n) a. ölüm sterben eyl. ölmek sterblich eyl. ölümlü Sterblichkeit (f) a. ölümlülük Stern (m) a. yıldız stets blt. sürekli olarak, düzenli olarak, her zaman Steuerwesen (n) a. vergiler; vergilendirme; vergi işleri Stickstoff (m) a. azot Stier (m) a. boğa Stimme (f) a. ses stimme eyl. ayarlamak; bkz. übereinstimmen; zustimmen Stimmung (f) a. huy; ansal durum Stoff (m) a. gereç, özdek, töz Stoiker (m) a. Stoacı Stolz (m) a. gurur stolz sft. gururlu Stoß (m) a. itme, itiş stoßen eyl. itmek; çarpmak, çatmak stören eyl. rahatsız etmek, karışmak, bozmak störend sft. rahatsız edici Störung a. bozukluk Strafe (f) a. ceza Straße (f) a. sokak sträuben eyl. gönülsüz durmak; direnmek, karşı çıkmak streben eyl. çabalamak Streit (m) a. tartışma, çekişme strenge sft. katı, sıkı, sert Stroh (n) a. saman studieren eyl. incelemek, çalışmak Studium (n) a. inceleme; eğitim Stufe (f) a. basamak Stufenfolge (f) a. basamaklar dizisi Stück (n) a. parça stümperhaft sft. kaba saba, beceriksiz stürzen eyl. yıkılmak, çökmek stützen eyl. desteklemek Stützungspunkt a. destek noktası Subjekt (n) a. özne subjektiv sft. öznel Subjektivität (f) a. öznellik subordinierte sft. altgüdümlü subordinierten sft. altgüdümlü Substantialität (f) a. tözsellik substantiell sft. tözsel Substantiv (n) a. ad Substanz (f) a. töz Substrat (n) a. dayanak subsumieren eyl. yüklemek; kapsamak, altına almak suchen eyl. araştırmak, aramak summarisch blt. özet olarak Sumpf (m) a. çamur, bataklık Südpol (m) a. güney kutbu Sündenfall (m) a. Cennetten Düşüş Sündhaftigkeit (f) a. günahkarlık süß sft. tatlı Syllogismus (m) a. tasım Symbol (n) a. simge synthetisch sft. bireşimli System (m) a. dizge Systematik (f) a. dizgesel sunuş systematische sft. dizgesel systematisieren sft. dizgeselleştirmek T Tag (m) a. gün täglich blt. her gün; günlük, gündelik Talent (n) a. yetenek Taler (m) a. para birimi tapfer sft. yürekli Tat (f) a. olgu, edim; in der Tat: gerçekte tätig sft. etkin Tätigkeit (f) a. etkinlik Tatsache (f) a. olgu, sorun tatsächlich sft. olgusallık Taufe (f) a. vaftiz täuschen eyl. aldanmak Täuschung (f) a. aldanmaca, aldatma Tausend (f) a. bin tausend sft. bin tausendjährige blt. binlerce yıl tausendmal blt. bin kez Tautologie (f) a. geneleme tautologisch sft. genelemeli technisch sft. uygulayımsal Teich (m) a. göl Teil (m) a. bölüm teilbar sft. bölünebilir Teilbarkeit (f) a. bölünebilirlik Teilbestimmung a. Teil: parça, bölüm; Bestimmung: belirlenim Teilchen (n) a. parçacık teilen eyl. bölmek teilhaftig sft. katılan, pay alan teils blt. bölümsel olarak, bir yandan; zum teil: bölümsel olarak, belli bir düzeye dek Teilung (f) a. bölümleme, bölme, bölünüş Teleologie (f) a. erekbilim teleologisch sft. erekbilimsel Tempel (m) a. tapınak Temperatur (f) a. ısı Temperaturgrad a. ısı derecesi Tendenz (f) a. eğilim Terminologie (f) a. terminoloji teuer sft. değerli, pahalı Theodizee (f) a. Teodezi (Tanrı üzerine felsefi inceleme) Theologie (f) a. tanrıbilim Theorem (n) a. teorem theoretisch sft. kuramsal Theorie (f) a. kuram Thermometer (n) a. ısıölçer These (f) a. sav tief sft. derin Tiefe (f) a. derinlik Tier (n) a. hayvan tierisch sft. hayvansal Tiersein (f) a. hayvanlık Tisch (m) a. masa Titel (m) a. başlık, san Tod (m) a. ölüm tolerieren eyl. hoşgörmek, hoşgörü göstermek Ton (m) a. ses; nota Tor a. kapı tot sft. ölü totale sft. bütünsel, bütün Totalität (f) a. bütünlük töten eyl. öldürmek träg sft. tembel tragen eyl. taşımak; desteklemek Träger (m) a. taşıyıcı Trägheit (f) a. tembellik Tragödie (f) a. trajedi Träne (f) a. gözyaşı transitorisch sft. geçici transzendent sft. aşkın transzendental sft+sft. aşkınsal Traube (f) a. üzüm trauen eyl. güvenmek Traum (m) a. düş traurig sft. üzüntülü, acılı Treber (pl) a. küspe treffen eyl. çarpmak; etkilemek, ilgilendirmek; karşılaşmak treffend sft. yerinde, uygun; çarpıcı Treiben (n) a. etkinlikler treiben eyl. itmek; devime geçirmek; uyarmak; neden olmak, yaratmak trennbar sft. ayrılabilir, bölünebilir trennen eyl. ayrılmak, bölünmek Trennung (f) a. ayrılma, bölünme treten eyl. çıkmak; ortaya çıkmak, kendini göstermek, görünmek; zu nahe zu treten: çiğnemek, gölge düşürmek Treue (f) a. bağlılık Trichotomie a. üçlülük (beden, ruh, tin) Trieb (m) a. içgüdü, dürtü Triebfedern a. güdü trinken eyl. içmek trivial sft. basmakalıp, önemsiz trivialerweise blt. basmakalıp bir yolda trocken sft. kuru tropfbar sft. sıvı Trost (m) a. avunç, avutma trostlos sft. avunçsuz trostreich = trostbringen: a. avutucu trösten eyl. avutmak trüb sft. bulanık Trübung (f) a. bulanıklık, karanlık Tugend (f) a. erdem tugendhaft sft. erdemli Tun (n) a. edim tun eyl. yapmak, etmek tüchtig sft. yetkin, becerikli; iyi çok iyi, değerli Tür (f) a. kapı türkische sft. Türk Typus (m) a. tip U umändern eyl. değiştirmek, başkalaştırmak Umarbeitung (f) a. toparlama, değiştirme, yeniden şekillendirme, yeniden işleme (modification, adaptation, remodelling, recasting, revision) Umbeugung (f) a. çevre (surroundings, vicinity, environs) umbilden eyl. dönüştürmek Umbildung (f) a. değişim, yeniden yapma, dönüştürme (change, reconstruction, transformation; modification) Umfang (m) a. çevre; erim, alan (circumference, circuit, periphery) umfassen eyl. kucaklamak; kapsamak umformend eyl. yeniden modellendirmek; dönüştürmek umgeben eyl. kuşatmak, çevrelemek umgeben eyl. kuşatmak, çevrelemek (surround, encircle) Umgehung (f) a. yandan dolaşma umgekehrt sft. evrik, tersi, aykırı umgestalten eyl. değiştirmek, dönüştürmek umher blt. çevresinde, aşağı yukarı, oraya buraya umhin nicht umhin kann: eyl. kendini alamamak, yapmanın önüne geçememek umkehren eyl. geri dönmek; mit umgekehrter Hand: elinin tersiyle Umkreis (m) a. çevre, çeper Umlauf (m) a. dönme, döngü, dönüş; im U. bringen: ortaya atmak, dolaşıma koymak Umschlag (m) a. (birdenbire) dönme, değişme (revulsion, ‘sudden’ change) umschlagen eyl. çevirmek, döndürmek Umstand (m) a. durum, koşul Umsturz (m) a. devrilme; devrim (downfall, ruin, overthrow; upheaval, revolution) umstürzen eyl. devirmek, yıkmak unabhängig sft. bağımsız Unabhängigkeit (f) a. bağımsızlık unangefochten sft. tartışmasız; engelsiz unangemessen sft. yetersiz, elverişsiz, uygunsuz unaufgelösten sft. çözümsüz, çözülmemiş unbeantwortet sft. yanıtsız unbedenklich blt. düşünmeden, duraksamadan Unbedeutendste a. en anlamsız; bedeutend: anlamlı, imlemli Unbedingt a. koşulsuz unbedingt sft. koşulsuz Unbedingtheit a. koşulsuzluk unbefangen sft. saf, yansız, çıkarsız Unbefangenheit (f) a. saflık, yansızlık unbefriedigend sft. doyurucu olmayan unbefriedigt sft. doyumsuz, doyurulmamış unbegreiflich sft. kavranmaz unbegrenzt sft. sınırsız, sınırlanmamış Unbegrenzte a. sınırsız unbegriffenen sft. kavranmayan unbegründet sft. temelsiz unbekannt sft. bilinmeyen, tanınmayan unbekannten sft. bilinmeyen unbequem sft. uygunsuz, elverişsiz Unbequeme a. uygunsuz, yersiz Unberechtigtes a. aklanamaz; berechtigen: eyl. aklamak, haklı çıkarmak unbeschadet blt. —e zarar vermeksizin Unbeschränkten a. sınırsız unbestimmt sft. belirsiz Unbestimmtheit (f) a. belirsizlik unbestraft sft. cezasız unbeweisbar sft. tanıtlanamaz unbewiesenen sft. tanıtlanmayan unbewußt sft. bilinçsiz unbrauchbar sft. kullanışsız und bğl. ve undankbar sft. minnettarlık bilmez, nankör unendlich sft. sonsuz Unendlichkeit (f) a. sonsuzluk unentbehrlich sft. vazgeçilmez unenthüllte sft. açılmamış, ortaya çıkmamış unentschieden sft. kararlaştırılmamış; bkz. entschieden unentwickelt sft. gelişmemiş unerachtet blt. bakmaksızın, bakılmaksızın unerfreulich sft. nahoş, tatsız, rahatsız edci unerkanntes sft. bilinmeyen unerkennbar sft. tanınamaz, bilinemez unerkennbare sft. bilinemez Unerkennbarkeit (f) a. tanınamazlık, bilinemezlik unerträglich sft. dayanılmaz, hoşgörülemez unfähig sft. yeteneksiz Unfähigkeit (f) a. yeteneksizlik unfehlbar sft. yanılmaz; bğl. hiç kuşkusuz Unförmlichkeit (f) a. biçimsel olmama, doğallık; biçim kötülüğü unfrei sft. bağımlı, özgürlüksüz Unfreiheit (f) a. özgürsüzlük Unfrieden (m) a. geçimsizlik, sürtüşme Unfug (m) a. yaramazlık, uygunsuzluk ungeachtet blt. bakılmaksızın, bakmaksızın, —e karşın Ungebildet a. eğitimsiz ungebildet sft. eğitilmemiş, eğitimsiz, kaba saba Ungebühr (f) a. uygunsuzluk, yersizlik; zur U.: blt. yersiz olarak Ungeduld (f) a. dayançsızlık ungefähr sft. raslantısal; blt. yaklaşık olarak, aşağı yukarı Ungeheur (n) a. canavar ungeheur sft. çok büyük, olağanüstü ungehindert sft. engelsiz, engelsizce ungehörig sft. uygunsuz, yersiz ungeistig sft. tinsel olmayan ungenau sft. sağın olmayan ungenügend sft. yetersiz, elverişsiz, doyurucu olmayan ungereimt sft. saçma ungeschickt sft. beceriksiz, yetersiz; uygunsuz, elverişsiz ungestört sft. dingin ungetrennt sft. ayrılmamış; ayrılmamacasına Ungetrenntheit (f) a. ayrılmazlık, bölünmezlik, bölünmemişlik ungetrübt sft. açık, duru; tasasız, kaygısız Ungewohntheit (f) a. alışkanlık yoksunluğu ungleich sft. eşitsiz, özdeşsiz, benzemez Ungleichheit (f) a. özdeşsizlik, benzemezlik unglückselig sft. mutsuz, talihsiz Ungunst (f) a. uygunsuzluk ungültig sft. geçersiz universell sft. evrensel Universum (n) a. evren unkritisch sft. eleştirel olmayan Unmittelbar a. dolaysız (immediate) unmittelbar sft. dolaysız Unmittelbarkeit (f) a. dolaysızlık unmoralischen sft. ahlaka aykırı unmöglich sft. olanaksız Unmöglichkeit (f) a. olanaksızlık unnötig sft. gereksiz Unordnung (f) a. düzensizlik unorganisch sft. örgensel olmayan unpassend sft. uygunsuz, uymayan unpersönlich sft. kişisel olmayan Unrecht (n) a. haksızlık unrecht sft. haksız unrechtlichste sft. en haksız unreflektiert sft. yansımamış unrichtig sft. yanlış Unrichtigkeit (f) a. yanlışlık Unruhe a. dinginsizlik, kaynaşma uns blt. bizi, bize Unsagbar a. söylenemez Unschuld (f) a. suçsuzluk unselbständig sft. bağımlı unser blt. bizim, bize unsereiner adl. içimizden biri unsicher sft. güvenilmez unsittlichste sft. töreye en aykırı unsrige adl. bizimki unsterblich sft. ölümsüz Unsterblichkeit (f) a. ölümsüzlük untätig sft. etkinliksiz unteilbar sft. bölünmez unten blt. altında unter blt. altında Unterbrechung (f) a. kopukluk untereinander blt. birbiri altına, birbiri altında Untergang (m) a. çökme, yıkılma, batma untergehen eyl. batmak, yitmek, yokolmak untergeordnet sft. altgüdümlü untergraben eyl. zayıflatmak, yozlaşmak unterm unter dem: blt. altında unternehmen eyl. üstlenmek unterreden eyl. söyleşide bulunmak Unterredung (f) a. söyleşi Unterricht (m) a. öğretim unterrichten eyl. öğretmek, eğitmek Untersatz (m) a. küçük öncül unterscheiden eyl. ayırdetmek, ayırmak, ayrımlaştırmak Unterscheidung (f) a. ayırdetme, ayrımlaştırma, ayrım unterschieben eyl. el altından sürmek, yutturmak Unterschied (m) a. ayrım Unterstützung (f) a. destek, yardım untersuchen eyl. araştırmak, yoklamak Untersuchung (f) a. yoklama, araştırma unterwerfen eyl. alta almak, boyun eğdirmek; konu etmek Unterwerfung (f) a. boyun eğme untrennbar sft. bölünmez Untrennbarkeit (f) a. ayrılmazlık ununtersucht blt. yoklanmaksızın unübersteigbar sft. aşılmaz unüberwindlich sft. yenilmez, üstesinden gelinemez unveränderlich sft. değişmez unverändert sft. değiştirilmemiş unvereinbar sft. bağdaşmaz unvermischt sft. katışıksız unvermittelt sft. dolaysız unvermögend sft. yeteneksiz Unvermögenheit (f) a. yeteneksizlik Unvernunft (f) a. us olmayan, us dışılık unverrückt blt. değişmeden, devinmeden; kesintisiz olarak, sürekli olarak unverständlich sft. anlaşılmaz unverträglich sft. geçimsiz, bağdaşmaz, uzlaşmaz Yüklə 0,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|