Hegel metinleri İÇİN
Yüklə 0,92 Mb.
|
unvollkommen sft. eksiksiz olmayan, eksik, kusurlu unvollkommen sft. tam değil, eksiksiz değil unvollständig sft. eksik, tam değil Unwahr a. gerçek olmayan unwahr sft. gerçek olmayan Unwahrheit (f) a. gerçek olmama unwandelbar sft. değişmez unwesentlich sft. özsel olmayan unwiderstehlich sft. direnilmez unwirksame sft. etkin olmayan unwürdig sft. değersiz unzählbar sft. sayılamaz unzählige sft. sayısız unzertrennlich sft. ayrılmaz Unzufriedenheit a. hoşnutsuzluk unzugänglich sft. erişilmez, ulaşılmaz unzulänglich sft. yetersiz unzulässig sft. girilemez, yasak Unzulässigkeit a. uygunsuzluk unzureichend sft. yetersiz Urheber (m) a. yaratıcı Urkraft (f) a. kök kuvvet Ursache (f) a. neden Ursprung (f) a. köken ursprünglich sft. kökensel Urteil (n) a. yargı urteilen eyl. yargılamak, yargıda bulunmak Urteilskraft (f) a. yargı yetisi Urteilsvermögen (n) a. yargı yetisi Urteilsweisen a. yargı türleri Urwahren a. kök gerçek Ü übel (n) sft. kötü, fena üben eyl. (etki vb.) uygulamak, yaratmak über blt. üstünde, üzerinde überall blt. her yerde überein bkz. übereinstimmen, —kommen übereinstimmen eyl. bağdaşmak, uyuşmak Übereinstimmung (f) a. bağdaşma überfliegen eyl. üzerinden uçmak Überfluß (m) a. aşırı bolluk; gereksizlik überflüssig sft. gereksiz Übergang (m) a. geçiş übergehen eyl. geçmek übergreifen eyl. yayılmak überhaupt blt. genel olarak, genellikle, bütününde überlassen eyl. bırakmak, terketmek übernehmen eyl. kabul etmek, almak, üstlenmek überschätzen eyl. aşırı değer vermek; abartmak überschreiten eyl. öteye geçmek, aşmak Überschreitung (f) a. aşma, sınır aşma, çiğneme übersehen eyl. bakmak, gözlemek, gözden geçirmek; gözardı etmek, atlamak übersetzen eyl. çevirmek Übersicht (f) a. görüş, gözlem, gözetim übersinnlich eyl. duyulurüstü Übertragung (f) a. aktarma überwinden eyl. yenmek, üstesinden gelmek Überwindung (f) a. utku, yengi Überzeugtseins (f) a. kanmışlık, kanı taşıyor olma; überzeugen: eyl. inanmak, kanmak Überzeugung (f) a. kanı üblich sft. geleneksel, olağan, alışıldık, sıradan übrig sft. geriye kalan, arta kalan übrigbleiben eyl. geriye kalmak, arta kalmak übrigens bğl. geri kalanı için; başka bakımlardan; yoksa Übung (f) a. uygulama, alıştırma V vag sft. bulanık, belirsiz Varietät (f) a. türlülük Vaterland (n) a. anavatan Vegetation (f) a. bitkiler verächtlich sft. küçümseyici; küçümsenebilir Verachtung (f) a. küçümseme veränderlich sft. başkalaşabilir verändern eyl. başkalaşmak Veränderung (f) a. değişim, başkalaşım veranlassen eyl. neden olmak, vesile olmak, ortaya çıkarmak Veranlassung (f) a. durum, vesile veranschaulichen eyl. örneklendirmek verargen ihm etwas v.: eyl. onu birşeyden ötürü kınamak verbannen eyl. sürmek, sürgüne göndermek verbergen eyl. gizlemek, saklamak verbessern eyl. iyileştirmek verbinden eyl. bağlamak, birleştirmek verbindlich eyl. bağlayıcı Verbindlichkeit (f) a. bağlayıcılık, yükümlülük Verbindung (f) a. bağlantı, birlik verbleiben eyl. kalmak, kalmayı sürdürmek verborgen sft. gizli, saklı verboten sft. yasak verbrauchen eyl. kullanmak, tüketmek Verbrechen (n) a. suç Verbrecher (m) a. suçlu verbringen eyl. harcamak, tüketmek, geçirmek (zaman) verdanken eyl. (doğuşunu vb. birşeye) borçlu olmak verdauen eyl. sindirmek Verdauung (f) a. sindirim verdecken eyl. örtmek Verderben (n) a. bozulma, yozlaşma, yoketme verderben eyl. bozmak, yıkmak, yoketmek verderblich sft. zararlı, yokedici; yokolabilir verdeutlichen eyl. durulaştırma verdienen eyl. kazanmak; hak etmek, değmek Verdienst (m) a. yarar; (n) değer, değim verdientermaßen blt. haklı olarak, yerinde bir biçimde verdoppeln eyl. çiftlemek Verdoppelung (f) a. çiftleme verdrehen eyl. bükmek; çarpıtmak verdunkeln eyl. karartmak, bulanıklaştırmak verehren eyl. tapınmak Vereinfachung (f) a. yalınlaştırma vereinigen eyl. birleştirmek Vereinigung (f) a. birleştirme vereinzeln eyl. yalıtmak, tekilleştirmek vereinzelt eyl. tekil, yalıtılmış; bkz. vereinzeln Vereinzelung (f) a. tekilleşme vereiteln eyl. boşa çıkmak, düşkırıklığına uğramak verendlichen eyl. sonlulaştırmak Verendlichung a. sonlulaştırma Verfahren (n) a. işlem yolu, yöntem verfahren eyl. davranmak, iş görmek; ele almak verfallen eyl. bozulmak, çürümek; — auf: raslamak, karşılaşmak Verfassung (f) a. yazı; durum, koşul; anayasa verfehlen eyl. kaçırmak, başaramamak verfertigen eyl. yapmak, üretmek verflüchtigen eyl. buharlaşmak, yitip gitmek verfolgen eyl. izlemek vergangen sft. geçmiş Vergangenheit (f) a. geçmiş (zaman) vergänglich sft. geçici vergeben eyl. başından atmak, vermek; boşa çıkmak vergehen eyl. yitmek Vergesenheit (f) a. unutkanlık vergessen eyl. unutmak, gözardı etmek, atlamak vergleichen eyl. karşılaştırmak Vergleichung (f) a. karşılaştırma verglimmen eyl. sönüp gitmek Vergrößerung (f) a. büyüme Verhalten (n) a. tutum, yaklaşım, davranış verhalten eyl. geri tutmak, bastırmak; davranmak; verhält sich so: sorun şudur ki Verhältnis (n) a. ilişki verhandeln eyl. tartışmak, görüşmek, ele almak Verhandlungen (f) a. görüşme, tartışma, irdeleme verharren eyl. kalmak, sürmek, dayanmak verhelfen ihm zu einer Sache —: eyl. ona bir şey için yardım etmek; sağlamak, üretmek Verherrlichung (f) a. yüceltme verholzen eyl. odunlaşmak verhungern eyl. açlıktan ölmek verhüllen eyl. örtmek Verirrung (f) a. sapınç, yalnışlık verkehren eyl. saptırmak, sapmak verkehrt sft. sapık; bkz. verkehren Verkehrung (f) a. sapma verkennen eyl. yanılmak, tanımamak, yanlış anlamak Verklärung (f) a. aydınlatma; şekil değiştirme verkleinern eyl. küçültmek Verkleinerung (f) a. küçültme verknöchern eyl. kemikleşmek verknüpfen eyl. bağlamak, bağıntılamak Verknüpfung (f) a. bağlantı, bağlama verkommen eyl. bozulmak, çürümek, kötüleşmek verkümmern eyl. bozmak; sönmek; yozlaşmaku Verlangen (n) a. istek, özlem, istem verlangen eyl. istemek verlassen eyl. bırakmak, terketmek Verlauf (m) a. süreç, ilerleme verlaufen eyl. geçmek; dağılmak verlegen eyl. aktarmak, taşımak; ertelemek verleihen eyl. ödünç vermek; vermek, bağışlamak verleiten eyl. yanıltmak, ayartmak verletzen eyl. incitmek, yaralamak, zarar vermek, çiğnemek Verletzung (f) a. zarar, incitme; çiğneme verlieren eyl. yitirmek Verlust (m) a. yitiş verlustig einer S. — gehen: eyl. bir şeyi yitirmek vermehren eyl. arttırmak Vermehrung (f) a. arttırma vermeiden eyl. kaçınmak, sakınmak, kaçmak Vermeinigens a. benimkileştirme; ver (eylem oluşturan önek) meinige = benimki vermeintlich sft. sözde verminderbar sft. azaltılabilir, azalabilir vermindern eyl. azaltmak Verminderung (f) a. azaltma vermischen eyl. karıştırmak Vermischung (f) a. karışım vermissen eyl. kaçırmak, görmeyi başaramamak vermitteln eyl. aracılık etmek, dolaylı kılmak vermittels blt. aracılığıyla Vermittlung (f) a. aracılık, dolaylılık vermöge blt. dolayısıyla; —e göre; Vermögen (n) a. yetenek, sığa, güç vermögen eyl. yapabilmek vernehmen eyl. algılamak, öğrenmek, duymak, anlamak vernehmen eyl. ayrımsamak; işitmek; sorgulamak, yoklamak verneinend sft. olumsuz; verneien: eyl. yadsımak, olumsuzlamak vernichten eyl. yoketmek Vernichtung (f) a. yoketme, ortadan kaldırma Vernunft (f) a. us Vernunftbegriff (m) a. us kavramı Vernunftgesetz a. us yasası Vernunftkritik a. us eleştirisi vernunftlosen sft. ustan yoksun Vernunftschluß a. us tasımı vernünftig sft. ussal vernünftig sft. ussal Vernünftigkeit (f) a. ussallık verpflichten eyl. yükümlü olmak Verpflichtung (f) a. yükümlülük, ödev, sorumluluk verraten eyl. ele vermek, açığa vurmak, ihanet etmek verrückt sft. sapık, çılgın Verrückte (m,f) a. deli, çıldırmış Verrücktheit (f) a. çılgınlık versammeln eyl. toparlamak, toplamak verschaffen eyl. sağlamak, bulmak, vermek Verschiebung (f) a. yer değiştirme verschieden sft. ayrı, değişik Verschiedenheit (f) a. türlülük verschließen eyl. kapamak, kitlemek verschlingen eyl. yemek, yutmak verschmähe eyl. küçümsemek Verschmähung (f) a. küçümseme, dudak bükme verschreien eyl. adını kötüye çıkarmak Verschwendung (f) a. savurganlık Verschwinden (n) a. yitiş verschwinden eyl. yitmek versehen eyl. sağlamak, donatmak versetzen eyl. aktarmak, taşımak versichern eyl. ileri sürmek, doğrulamak, güvence vermek Versicherung (f) a. inanca versinken eyl. batmak, gömülmek versöhnen eyl. uzlaşmak Versöhnung (f) a. uzlaşma versperren eyl. engel olmak, önüne geçmek versprechen eyl. söz vermek Verstand (m) a. anlak Verstandeschluß a. anlak tasımı Verstandesform a. anlak biçimi Verstandeslogik a. anlak mantığı verständig sft. anlayan, anlayışlı; anlak düzeyinde, anlıksal verständigen eyl. bir anlayışa ulaşmak; bkz. verständig Verständigung (f) a. anlaşma; bilgi, açıklama verständlich sft. anlaşılır verstehen eyl. anlamak versteinerte sft. taşlaşmış verstellen eyl. kurmak; ayarlamak; gizlemek, (kendini) olduğundan başka türlü göstermek; (metinde: yerinden etmek) Verstellung (f) a. ayarlama; yapmacık; gizleme Versuch (m) a. girişim, deneme versuchen eyl. denemek, girişmek, çabalamak versunken eyl. batmak, gömülmek versündigen eyl. haksızlık etmek vertauschen eyl. değiş tokuş etmek, yer değiştirmek verteidigen eyl. savunmak, aklamak, desteklemek verteilen eyl. dağıtmak, bölmek vertiefen eyl. derinleşmek Vertiefung a. derinleştirme Vertrag (m) a. anlaşma, sözleşme, bağıt vertrauen bkz. anvertrauen; eyl. güvenmek vertraut sft. iyi tanınan, yakın Vertreibung (f) a. kovulma vertrieben eyl. uzaklaştırmak, sürmek, kovmak; dağıtmak verunreinigen eyl. kirletmek vervollständigen eyl. tamamlamak verwahren eyl. gözetmek, kollamak; karşı çıkmak verwandeln eyl. dönüştürmek Verwandlung (f) a. değişim, dönüşüm, dönme, başkalaşım verwechseln eyl. karıştırmak, birbirinin yerine almak Verwechslung (f) a. karıştırmak, yanlışlık verweilen eyl. kalmak, oyalanmak verweisen eyl. göndermede bulunmak, ilişkilendirmek; sürmek, sürgüne göndermek Verweisung (f) a. gönderme; sürgün verwenden eyl. kullanmak Verwendung (f) a. kullanım, uygulama verwerfen eyl. atmak; yadsımak, reddetmek verwerflich sft. karşı çıkılabilir, reddedilebilir Verwerfung (f) a. yadsıma, geri çevirmek, reddetme verwickelt sft. karışık Verwicklung (f) a. karışıklık verwirklichen eyl. edimselleştirmek Verwirklichung (f) a. edimselleştirme verwirren eyl. karışmak Verwirrung (f) a. karışıklık Verworrenheit (f) a. karışıklık verwundern eyl. şaşırtmak verzehren eyl. tüketmek verzeihung eyl. bağışlamak; (f) a. bağışlama verzichten eyl. yadsımak, terketmek, vazgeçmek Verzichtung (f) eyl. yadsıma Verzweiflung (f) a. umutsuzluk viel sft. çok fazla, birçok Vieleck (n) a. çokgen vieleckiger sft. çokgen vielerlei sft. çeşitli vielfach sft. çok, pekçok; sık sık vielfältig sft. pekçok, birçok, çeşitli Vielheit (f) a. çokluk vielleicht bğl. belki de vielmehr bğl. dahaçok, tersine Vielnamigen a. çok adlı vier sft. dört Viereck (n) a. kare, dörtgen vierte sft. dördüncü Vierteiligkeit (f) a. dörtlülük vindizieren eyl. aklamak, doğrulamak Volk (n) a. ulus voll sft. tam, dolu, bütün vollbringen eyl. başarmak, yerine getirmek vollenden eyl. bitirmek, tamamlamak vollends blt. tam olarak, bütünüyle Vollendung (f) a. tamlık vollführen eyl. yerine getirmek Vollführung (f) a. yerine getirme vollkommen sft. eksiksiz, tam Vollkommenheit (f) a. tamlık, eksiksizlik vollständig sft. tam, bütün Vollständigkeit (f) a. tamlık, bütünlük, tamamlanmışlık voneinander sft. ayrı; birbirinden voran blt. önde, önce vorangehen eyl. önden gitmek, önce gelmek voranstellen eyl. öne koymak Vorarbeiten a. ön çalışma voraus blt. önceden, önden Vorausseiendes a. voraus: önceden; sein: olmak voraussetzen eyl. varsaymak, öngerektirmek Voraussetzung (f) a. varsayım, sayıltı Vorbegrif a. ön kavram vorbereiten eyl. hazırlamak vorbringen eyl. ortaya sürmek, ortaya getirmek, üretmek vorerst blt. herşeyden önce vorfinden eyl. hazır bulmak, önünde bulmak, karşılaşmak Vorgang (m) a. işlem, süreç vorgängigen sft. ön; bkz. vorgehen vorgeben eyl. — gibi görünmek, göstermek vorgehen eyl. önden gitmek, öncelemek; ilerlemek vorhaben eyl. göz önünde tutmak, amaçlamak, tasarlamak vorhalten ihm etwas v.: eyl. onu birşeyle suçlamak vorhanden sft. elde; bulunan, varolan Vorhandensein (f) a. bulunuş Vorhang (m) a. perde vorher blt. daha önce vorhergehen eyl. önceden gitmek, öncelemek vorhergenannten eyl. vorher: önceden; nennen: sözünü etmek vorherrschend sft. başat vorhin blt. daha önce vorige sft. daha önceki vorkommen eyl. bulunmak, karşılaşılmak; olmak; görünmek vorläufig sft. geçici, ön vorläufig sft. ön, geçici Vorläufigkeit (f) a. geçicilik; vorläufig: sft. geçici, ön vorlegen eyl. ortaya koymak, göstermek, sunmak vorliegend sft. bulunan, varolan; eldeki vormalige sft. önceki, eski vormals sft. önceki, önceden; blt. bir zamanlar vornehmen eyl. üstlenmek, ele almak Vornehmheit (f) a. yüksekgönünlülük, incelik vornehmlich sft. başlıca Vornehmtun a. büyüklenme vornherein blt. daha baştan Vorrecht (n) a. özel hak, ayrıcalık Vorrede (f) a. önsöz vorsagen eyl. söylemek, anlatmak, söz etmek Vorsatz (m) a. amaç, tasar, niyet Vorschein zum v. kommen: a. aydınlığa çıkmak vorschlagen eyl. ortaya sürmek, önermek vorschreiben eyl. buyurmak vorschreiten eyl. ilerlemek vorschweben eyl. göz önüne getirmek Vorsehung (f) a. Kayra vorsetzen eyl. öne koymak vorstehen eyl. önde durmak; başta durmak; vorstehend: yukarıda verilen vorstellen eyl. tasarımlamak; düşünmek; temsil etmek Vorstellung (f) a. tasarım Vorteil (m) a. üstünlük vortragen eyl. ortaya getirmek, ortaya sürmek vortrefflich eyl. eşsiz, yüksek, üstün Vorurteil (n) a. önyargı vorüber blt. boyunca vorübergehend sft. geçici vorwärts blt. ileri doğru, ileriye vorworfen ihm etwas v.: eyl. onu birşeyle suçlamak Vorwurf (m) a. kınama, suçlama Vorzeigung (f) a. gösterme; gösteri; vorzeigen: göstermek vorziehen eyl. yeğlemek; çekmek; ortaya sürmek Vorzug (m) a. öncelik; üstünlük; ayrıcalık vorzugsweise blt. öncelikle, başlıca völlig sft. tam, bütün W Wachstum (n) a. büyüme, artma Wagen (m) a. araba wagen eyl. göze almak Wagenrades a. araba tekeri Wahl (f) a. seçim, seçme Yüklə 0,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|