Her Gün Bir Defa Yazan: William MacDonald Publisher of the English Original: everyday publications inc

Ey Kurtarıcım, Sen En Yüce Olan iken,

Bu kadar alçaldı isen, o zaman zayıf, ve günahkar ve kutsal olmayan ben,

Nasıl olur da başımı yukarı kaldırmaya cesaret ederim?
15 Nisan
“… birbirinize sevgi ile hizmet edin.” (Galatyalılar 5:13)

Biri şöyle demiştir: “Benlik büyük olduğunu ve kendisine hizmet edilmesi gerektiğini düşünür. Sevgi ise hizmet eder ve büyüktür.”

Rağbet gören bir Müjde şarkıcısı restoranda yanında oturan bir adama tanıklık etti ve onu Mesih’e getirmenin sevincini yaşadı. Bu olayı izleyen haftalar içinde bu yeni imanlıya destek oldu. Sonra adı Fred olan yeni imanlı, ameliyat edilemez bir kansere yakalandı ve nekahat dönemindeki hastaları kabul eden bir hastaneye yatırıldı ve ne yazık ki bu hastanede bakım normal hastane standartlarının çok altında idi. Radyoda ün kazanmış olan Müjde şarkıcısı Fred’i sadık bir şekilde hastaneye giderek ziyaret etti, yatak çarşaflarını değiştirdi, banyosunu yaptırdı ve “Timoteos’unu” besledi ve hastane personelinin yapması gereken daha başka pek çok işi Fred için kendisi yaptı. Fred’in öldüğü akşam, bu ünlü şarkıcı onu kollarında tutuyor ve Kutsal Yazıların huzur veren ayetlerini onun kulağına fısıldıyordu. “…birbirinize sevgi ile hizmet edin.”

Kutsal Kitap okulundaki bir eğitimci, sabah telaşından sonra kirlenen baylar tuvaletini sabırla temizler ve sonra eğilip yerleri kurulardı. En iyi öğretişini yalnızca sınıfta vermiyordu. Öğrencileri alçakgönüllü oldular ve saygı duydukları öğretmenlerinin kullandıkları tuvaleti temizleme örneğinden esin aldılar. “… birbirinize sevgi ile hizmet edin.”

Aynı Kutsal Kitap okulundaki basketbol takımı üyelerinden biri gerçek bir hizmetkarın yüreğine sahipti. Bir gün oyun bittikten sonra tüm oyuncular bir an önce duş sırası kapmak için acele ettikleri zaman, bu oyuncu salonda kalır ve ertesi gün için salonu düzenli hale koyardı. “O, diğer kişilerin bencilliğini herkesin hizmetkarı olarak Rab ile kimliğini özdeşleştirme fırsatı olarak görürdü.” “….birbirinize sevgi ile hizmet edin.”

Türkiye’deki kırsal kesimden bir anne, hasta olan oğlu için böbrek bağışında bulunmak üzere Londra’ya götürüldü. Bu anne, bir böbrek bağışının yaşamına mal olacağını sanıyordu. İngiliz doktor kendisine oğlu için bir böbreğini vermeye istekli olduğu konusunda emin olup olmadığını sorduğu zaman, doktora şu yanıtı verdi: “İki böbreğimi vermeye istekliyim.” “… birbirinize sevgi ile hizmet edin.”

İnsanların çoğunlukla kendileri ile ilgilendikleri bir dünyada fedakarlık hizmeti veren yol fazla kalabalık değildir. Her gün yeni hizmetkarlık eylemleri için fırsatlar ile doludur.
16 Nisan
“… ölümün ağzındayız, ama işte yaşıyoruz.” (2.Korintliler 6:9)

Kutsal Kitap paradokslar ile doludur, yani, normal olarak kabul ettiğimiz gerçeklere karşıt gibi görünen gerçekler, birbirleri ile çelişkide gibi görünen gerçekler… G.K.Chesterton, bir paradoksun, dikkat çekmek için başının üstünde duran bir gerçek olduğunu söyler. Aşağıda dikkatimizi çekmek için baş aşağı duran bir kaç paradoksu sıralıyoruz:

Yaşamlarımızı onları yitirerek kurtarırız; yaşamlarımızı onları severek yitiririz (Markos 8.35).

Ne zaman zayıf isek, o zaman güçlüyüz (2.Korintliler 12:10) ve kendi gücümüz ile hiç bir şey yapamayız (Yuhanna 15:5).

Mesih’in kölesi olduğumuz zaman mükemmel özgürlüğe sahip oluruz ve O’nun boyunduruğundan özgür olduğumuz zaman, tutsak oluruz (Romalılar 6:17-20).

Bizi sevinçli kılan daha fazlasına sahip olmak değil, sahip olduğumuzu paylaşmaktır. Ya da başka bir deyişle, “Vermek, almaktan daha büyük bir mutluluktur.” (Elçilerin İşleri 20:35)

Eli açık olan daha çok kazanır, hak yiyenin sonu ise yoksulluktur. (Süleyman’ın Özdeyişleri 11:24)

Günah işlemeye devam edemeyen yeni bir doğaya sahibiz (1.Yuhanna 3:9), yine de yaptığımız her şey günah tarafından lekelenmiştir (1.Yuhanna 1:8).

Boyun eğerek galip geliriz (Yaratılış 32:24-28) ve savaştığımız zaman yenilgi yaşarız (1.Petrus 5:5c).

Kendimizi yücelttiğimiz zaman alçaltılırız, ama biz kendimizi alçalttığımız zaman, O bizi yüceltir (Luka 14:11).

Sıkıntıya düştüğümüzde ferahlatılırız (Mezmur 4:1) ve güvenlikte iken durgun kalırız (Yeremya 48:11).

Yoksuluz, ama birçoklarını zengin ediyoruz. Hiç bir şeyimiz yok, ama her şeye sahibiz (2.Korintliler 6:10).

(İnsanın bakış açısına göre) bilge olduğumuz zaman, (Tanrının bakış açısına göre) akılsızız, ama Mesih uğruna akılsız olduğumuz zaman, gerçekten bilge oluyoruz (1.Korintliler 1:20,21).

İman yaşamı kaygı ve endişeden özgürlük sağlar; yeryüzünde kendimize göz ile görünen hazineler biriktirdiğimiz zaman, güve ve pas onları yiyip bitirir ve hırsızlar çalar. (Matta 6:19)

Şair Hıristiyan yaşamını başından sonuna kadar bir paradoks olarak görmektedir: