HəZİNİ “HƏDİSİ-ƏRBƏİN” TƏRCÜMƏSİ

İlət­mək/ilt­mək - apar­maq, çat­dır­maq, ye­tir­mək:

Pey­ki-Həz­rət ol zə­man gəl­di ye­rə,

Həqq sə­la­mın il­tü­bən pey­ğəm­bə­rə.
Bu qə­dim türk sö­zü əs­ki türk run mətn­lə­rin­dən tut­muş Qüt­bün "Xos­rov və Şi­rin" əsə­ri­nə­dək bö­yük bir döv­rü əha­tə edən türk­dil­li ya­zı­lı abi­də­lə­rin ço­xun­da (70, 169, 207; 75, 441-442; 108, III, 2048-2054) ey­ni məna­da iş­lən­miş­dir. "İlət­mək" feli­nin Azər­bay­can ya­zı­lı abi­də­lə­ri­nin də ək­sə­riy­yə­tin­də ey­ni məna­da iş­lən­di­yi qey­də alın­mış­dır (16,116,29,19 ;38,182 ;41,18). "İlət­mək" XVI əsr Azərbaycan tərcümə abidəsi "Şü­hə­da­na­mə"də də iş­lən­miş­dir: "Bu muş­tu­lu­qı Ku­fə­nün eli­nə ilə­tü­rə­yim".