HəZİNİ “HƏDİSİ-ƏRBƏİN” TƏRCÜMƏSİ

HƏZİNİ
“HƏDİSİ-ƏRBƏİN”

TƏRCÜMƏSİ


Bismillahir-rəhmanir-rəhim,

İbtidasində hər işiŋ, ey həkim.

Kim ki bismillah ilə girsə işə,

Taŋrı tövfiqilə xətmə irişə.

Axirə oldur yetürən hər işi,

Doğru yola başlayan hər azmışi.

Taŋrı adın mən dəxi yad eyləyim,

Sözümi andan soŋra bünyad eyləyim.

Qadirü həyyü qədimü zülcəlal,

Vahidü fərdü həkimü bimisal.

Aləmi kövni-ədəmdən var edən,

Yeri qaim, gögləri dəvvar edən.

Yer yaratdı, gög yüzində mehrü mah,

Mehrü mahı, əncümi edən sipah.

Zati birlikdə sifati çoxdur,

Misli, şibhi çəndü neddi yoxdur.

Kimsə andan doğmamış, ol kimsədən,

Cümlə məxluqatı oldur yarədən.

Cismi qılmışdır müşərrəf can ilə,

Qıldı insani-şərif iman ilə.

Kimini mö’min, kimin kafir edər,

Kimini zahid, kimin zalim edər.

Kiminə verdi nübüvvət xilqətin,

Kiminə verdi vilayət şövkətin.

Ənbiyayi aləmə göndərdi, ta

Qullarına göstərə rahi-hüda.

Əvvəli Adəm oların, axəri

Mustəfadur cümlə aləm sərvəri.

Sədrü bədri-aləmi-sahibvəfa,

Oldurur xətmi-rəsulü ənbiya.

Oldı “ləu lakə liomrikə”^ tac aŋa,

Qabi- qövseyn oldı həm me’rac aŋa.

Axərin gəldi əgərçi surəti,

Cümlədin öndin olupdur xilqəti.

Mustəfa mahi-əcəm, şahi-ərəb,

Oldı ol aləm vücudinə səbəb.

Dürlü-dürlü mö’cüzati-ənbiya,

Hər kəramət zahir etsə övliya,

Cümləsi andan qılıbdır iqtibas,

Həm şəfaətin qılurlar iltimas.

Də’vət etdi anı me'racə cəlil,

Oldı pəs Ruhüləmin aŋa dəlil.

Oldı Cəbrail aŋa çün rəhnəma,

Ta irişdilər bəsidrül-müntəha.

Qaldı sidrül-müntəhadə Cəbrail,

Gəl gedəlüm,-dedi, ya əmri-cəlil.

Dedi Cəbrail ki, mundan yuxaru,

Yoxdurur seyrim dəxi, ey mahru.

Gər basam mundan yuxaru bir qədəm,

Cismimi eylər təcəlli kələdəm.

Getdi Əhməd, qaldı çün Ruhüləmin,

Qabi- qövseynə irişdi ol yəqin.

Dilədi həzrətdən ol dun ümmətin,

Anlara qurtardı Həqqiŋ şəfqətin.

Cümlə üsyan əhlinə oldı şəfi',

Andan olmış cümləniŋ qədri rəfi'.

Filməsəl, əncümi-cəmiyi-ənbiya,

Mahi-bədr oldı orada Mustəfa.

Həm şəfi'i-mücrimani-aləm ol,

Həm cəmi'i-ənbiyayə xatəm ol.

Canibi-Həqdən sələvat ilən səlam,

Pak ruhinə irişsün yüz miŋ səlam.

Alinə, övladinə, əshabinə,

Əhli-beytinə, dəxi əhbabinə.

Olsun ətbainə yüz miŋ afərin,

Yer yüzində ta olınca yövmi-din.