من کان لله فکان الله له
Çünki bu növə məratib buldı ol,
Qoymadı əldən ölüncə doğru yol.
Hər qula olsa Xudanıŋ rəhməti,
Daima Həqdən irişür ne’məti.
Hörmətinə doğru yol varanlarıŋ,
Doğru yol üstə müqim duranlarıŋ.
Doğru yoluŋ eyləgil bizə nəsib,
Müstəcab et bu duayi, ya mücib.
ƏL-HƏDİSÜS-SABE’
عنه یقول قراَت فی آخرزبور داود صلوات الله علیه ثلثین سطرا قال یاداود هل تدری ای الموَمن احب الی ان اطیل حیوته قال لاقال الذی اذاقال لااله الاالله 7
Ərbəindən bu yeddincidir səhih,
Diŋlə imdi söyləyim rövşən, sərih.
Diŋlə Möqil oğlı ol Əbdüssəməd
Bu hədis kim, andan olmışdır sənəd.
Der Vəhəb ibn Münəbbihdən əyan,
Böylə eşitdim dedi mən bu zəman.
Der Zəburiŋ axırında görmişəm.
Kim, otuz sətr anda yazılmış bəhəm.
Böylə yazılmış ki, ya Davud, sən
Heç bilürmisəŋ ki, xansı qulı mən
İstərəm ki, eyləyəm ömrin diraz?
Dedi Davud: Bilməzəm, ey karsaz.
Dedi: Ya Davud, bilgil xansı qul
Desə “la ilahə illəllah” bol.
Cümlə tüki ürpərə ol dəm anıŋ,
Titrəyə ə’zaləri dəx həm anıŋ.
Görərəm eylə kərih mövti ana,
Necə kim oğlına yavutməz ata.
Lazım olmış, leyk anıŋ ölməgi,
Ol qulıŋ bizdən yaŋaya gəlməgi.
Ta ki düşmən fitnəsindən qurtula,
Ol qulumuŋ cümlə eybi örtülə.
İstərəm qılam bir əvdə anı şad,
Bu, anıŋ qeyri ola, ol xoşnəhad.
Nemətidir bu anıŋ eyni-bəla,
İçi dolu möhnətü rəncü ina.
Bil yəqin ki, dünyəniŋ içi dolu,
Xass qullarım içün olmışdır ədu.
Övliyayi ol cəhətdən ötrü mən,
Tə’cil edüb aparurəm dünyadən.
Qurtulə ta fitnəsindən düşməniŋ,
Ta fəsad olmaya işində anıŋ.
Cənnət içində görə ne’mətləri,
Bula anda yüz ləvin rahətləri.
Dostları ilə paylaş: |