ƏL-HƏDİSÜL-XAMİS ƏŞƏR
ان اعمال الاحیاء تعرض علی عشایرهم وعلی آبايهم من الاموات فان کان خیرا حمدالله تعالی واستبشر وا وان یروا غیرذلک قالوا اللهم لاتمتهم حتی تهدیهم هدایة فقال علیه السلام یوذی المیت فی قبره کما یوذی فی حیوته قیل مااذاء لمیت قال علیه السلام ان المیت لاتذنب ذنبا ولا یتنازع ولا یخاصم احدا ولا یوذی جارا فانک ان تنازعت احدا لابد ان یشتمک ولوالدیک فیوذیان عند الاساءة وکذلک یفرحان عندالا حسان فی حقهما کماجاء 15
Diŋlər isəŋ söyləyəm əz-canü dil,
Ərbəindən on beşinci muni bil.
Bu hədis Səfyandən oldı aşikar,
Der Ənəs dedi muni, ey doğru yar,
Kim, demişdür ol Məhəmməd Mustəfa,
Sərvəri-övladi-Adəm Muctəba.
Bir kişi dünyadə qılsa bir əməl,
Gər əyü ola və ya kari-dəğəl,
Ol ölusinə olur qamu əyan,
Necə ki bilürdi dirlikdə bəyan.
Gər atası ola, yaxud anəsi,
Qərdaşı, ya uşağı, ya hər nəsi.
Qılduği işdən qamu dutar xəbər,
Yaxşı olsa, şad oluban şükr edər.
Gər yavuz olsa, olur qatı məlul,
Xaliqə ol dəm münacat eylər ol.
Der: Xudayə ancə öldürmə muni,
Doğru yola salmayınca, ey qəni.
Əvvəl aŋa ver hidayət, ey müin,
Sən anıŋ canını algil bəd əz-in,
Dostları ilə paylaş: | 
