ƏL-HƏDİSÜS-SABE’ ƏŞƏR
اذا مرض العبد المومن امر الله تعالی الی الملایکة ان اکتبوا عبدی احسن ما کان یعمل فی الصحة والرخاء 17
Gəl, yenə köŋliŋi qılgil müctəme’,
Can qulağilən maŋa ol müstəme’.
Ərbəindən on yedinci oldı bu,
Kim, içi gövhər anıŋ dopdolu.
Əqliŋi cəm eyləyüb, diŋlə xəbər,
Ravisidir Bu imami-mö'təbər.
Der eşitdim Mustəfadən bu sözi,
Böylə buyurdı Məhəmməd kəndözi.
Xansı mö’min qul ki, ol xəstə düşə,
Taqəti qalmaya anıŋ heç işə.
Taqəti qalmaya anıŋ taətə,
Səbr qıla ol bəlavü möhnətə.
Pəs nida qılur Xudavəndi-cəhan,
Ya mələklər, siz yenə yazıŋ əyan.
Yazıŋ anı, bəlkə andan dəxi çox,
Lütfimiŋ dəryasınıŋ payani yox.
Birinə bir dəx yazalar ol qulıŋ,
Dəftəriniŋ üstinə bəllü, biliŋ.
Dostları ilə paylaş: | 
