HəZİNİ “HƏDİSİ-ƏRBƏİN” TƏRCÜMƏSİ

ƏL-HƏDİSÜT-TASE’ VƏS-SƏLASUN
من حفظ علی امتی هذه الاربعین حدیثا دخل الجنة وحشره الله تعالی مع الانبیاء والعلماء یوم القیمة فقلنا یارسول الله ای الاربعین حدیثا فقال علیه السلام ان تو من بالله والیوم الاخر والملایکة والکتاب والنبیین والبعث بعدالموت وبالقدر خیره وشره من الله تعالی وتشهدان لااله الاالله وان محمدا رسول الله وتقیم الصلوة باسباغ الوضو لوقتها بتمام رکوعها وسجودها وتودی الزکوة بحقهاوتصوم شهررمضان و تحج البیت ان استعطت الیه سبیلا وتصلی اثنی عشر رکعة فی کل یوم ولیلة وهی سنتی وثلاث رکعات وترا لاتتر کها ولاتشرک بالله شیها ولاتعصوا والدیک ولاتا کل مال الیتیم ولاتا کل الرباولاتشرب الخمرولا تحلف بالله کاذباو لاتشهد بشهادة الزور علی احد قریب اوبعید ولاتعمل بالهوی ولاتغتب اخاک ولاتقع فیه من خلفه وقدامه ولاتقذف المحصنه ولاتقل لاخیک یامرانی فتحبط عملك ولا تلعب ولاتله مع اللاهین ولاتقل للقصیر یاقصیر ترید بذلك عيبه ولاتسخراحدا من الناس و تصبرعند البلاء ولاتامن من عقاب الله تعالي ولاتمش بالنميمة فیما بین الاخوان وتشکر الله علی کل نعمه التی انعم الله بها علیک وتصبر عند البلا والمصیبة ولاتقنط من رحمةالله وتعلم ان ما اصابک لم یکن لیخطیک وان ما اخطاک لم یکن لیصیبک ولاتطلب سخط الرب برضاء الخلوقین ولاتو ثر الدنیا علی الآخرة واذاسیلک اخوک المسلم بماعندک فلا تبخل علیه فانظرفی امردینک الی من هوفوقک وفی امردنیاک الی من هودونک ولاتکذب ولاتخالط الشیطان ودع الباطل ولاتاخذ به واذا سمعت حقا فلاتکتمه وادب اهلک وولدک بما ینفعهم عندالله ویقربهم الی الله واحسن الی جیرانک ولا تقطع اقاربک وذوی رحمک وصلهم ولاتلعن احدا من خلق الله تعالی واکثرالتسبیح والتهلیل والتحمید والتکبیر ولاتدع قراءهَ القرآن علی کل حال الاتکون جنبا ولاتدع حضورالجمعة والجماعات والعیدین وانظر کل مالم ترض ان یقال لک ویصع بک لاترض باحدولاتصنع 39
Canü dildən guş qılgil, ey hümam.

Ərbəindən bu otuz doquz təmam,

Ravisidürür Mücahid mö’təbər.

Ol dəxi Salmandən eşitmiş xəbər,

Dedi Salman ki, buyurdı Mustəfa.

Fəxri-aləm, sahibi-tacül-liva.

Ümmətimdən hər kişi der ol rəsul,

Saxlasa bu qırx hədisi bilmiş ol.

Daxil olur cənnətə ol şəksizin,

Həşr olur ol ənbiyalərlə yəqin.

Dedi Salman biz dedük kim, ya rəsul,

Lütf edüb bildür bizə kim, nədir ol?

Dedi kim, mən söyləyim, dutuŋ qulağ,

Bir zəman ediŋ köŋul gözin oyağ.

Əvvəla, oldur kim, gətürəsiz iman,

Həqq-təalaya ki, həyyü cavidan.

Yoxdur anıŋ şəriki birdürür,

Ol cəm’iyi-işlərə qadirdürür.

İntəhası yoxdur, oldur binəzir,

Cümlə qalmışlara oldur dəstgir.

Həm biləsiz həqdürür yövmül-cəza,

Həm məlaik, həm kütüb, həm-ənbiya,

Həm yenə Həqdən bilə ol xeyrü şər,

Xeyrü şər Həqdən biləsiz, ey bəşər.

Həm diliŋizdə şəhadət dəmbədəm,

Ta ölüncə cəhd ediŋ olmaya kəm.

Həm ikinci, qılasız beş vəqt nəmaz,

Eyləyəsiz Xaliqə dün-gün niyaz.

Cümlə ərkani-şəraitdən qəmu,

Vəqtlü- vəqtində qılasız, ey əmu

Həm üçünci, malıŋız olsa zəkat,

Kim, verəsiz edəsiz əhdə səbat.

Dəxi dördünci, oruc ayın təmam

Dutasız, Həqq razı ola, ey hümam.

Həm yenə beşinci, budur kim, yəqin,

Malıŋız olsa əgər, ya müslimin,

Həqq-təalanıŋ əvin Həcc edəsiz,

Sorğusız darül-cinanə gedəsiz.

Həm budur altıncısı anıŋ təmam,

Söyləyim, sən diŋləgil şimdi bənam.

Qıla hər gün on iki rik’ət nəmaz,

Həzrəti-Həqqə edə ərzü niyaz.

Sünnətimdir dedi anı Mustəfa,

Sədrü bədri-aləmi- sahibvəfa.

Vitr oldı yenə üç rik’ət dəxi,

Diŋlə muni sidq ilə sən, ey əxi.

Budurur yedincisi, ata, ana,

Razi ola səndən, ey əhli-səfa.